Op 18 augustus 2003 verscheen in het Rotterdams Dagblad een interview met Piershillenaar Arie Lagerwerf. “Tuinieren is een hobby die geld opbrengt”, zo liet hij o.a. optekenen.
Knipsel ‘Tuinieren is een hobby die geld opbrengt’ – 2003
Tuinieren is zo oud als de mensheid. Voor de een is het een bakje geraniums aan het balkon, voor de ander schoffelen in de achtertuin tussen rozenperken en voor weer anderen het bewerken van een lapje grond naast een spoorlijn of op een complex, al dan niet vanuit een luxueus huisje. Een impressie van mensen die buitenshuis recreëren en aardappelen, druiven, sla, bonen, courgettes en bloemen verbouwen en kweken. Vandaag de volkstuindervereniging Piershil aan de Oud-Piershilseweg. Door Rein Wolters.
„Nieuw, deze aardappel. Die is van het ras donau. Op het oog een mooie goudgele pieper, maar ik ben niet tevreden over de opbrengst. De rooihoeveelheid valt mij tegen.” Arie Lagerwerf tuiniert al een kwart eeuw op het complex. De 67-jarige gepensioneerd landbouwer omschrijft het als een hobby die iets opbrengt. „Andere hobby’s kosten geld en daarbij wroet ik graag in de grond,” zegt hij, ondertussen op zijn knieën aardappelen opstekend. „Verderop in de tuin heb ik volop bonen, uien, sla, spinazie, kroten, wortels en selderij voor de soep staan. Ik tracht met gewassen altijd vernieuwend bezig te zijn. Daarom probeer ik varianten uit, vandaar het nieuwe aardappelras. Die mogelijkheid biedt onze vereniging doordat je al in de winter je nieuwe pootgoed kan bestellen.” Over het financiële plaatje: „Per vierkante meter grond betaal ik 9 eurocent per jaar. Ruwweg drie-honderd vierkante meter groot is mijn perceel. Ik schat jaarlijks tweehonderd euro te besteden aan pootgoed en mest. Daar staat tegenover dat we nooit aardappelen of groenten hoeven te kopen. Denk erom, tweehonderd euro zijn bij de groenteman zo uitgegeven.” Lagerwerf zegt het jammer te vinden dat het hobbytuinieren door
vergrijzing en gebrek aan belangstelling uitsterft. „Jongeren gaan liever ergens een avondje stukadoren of schilderen, daar verdienen ze meer geld mee dan met het verbouwen van eigen aardappelen en groenten. Vroeger hadden we tachtig leden en was het complex anderhalve hectare groter. Dat deel hebben we verkocht aan de gemeente, die de grond nodig had voor de aanleg van een randweg om Piershil heen. Aan de verkoop hebben we goed verdiend. Nu zijn we de rijkste tuindersvereniging van de Hoeksche Waard, zeker weten.”
Secretaris Ad Biesbroek is vijfjaar secretaris van de volkstuinvereniging. Hoe oud die is, zegt hij niet precies te weten. „Ik schat ruim dertig jaar.” Op de overgebleven anderhalve hectare zijn nog dertig tuinders actief, op percelen die variëren van honderdvijftig tot zeshonderd vierkante meter. Biesbroek bewerkt een lap grond van driehonderd vierkante meter. „Ik verbouw aardappelen, tomaten, sla, andijvie, komkommers en in de kas paprika’s en druiven. Allemaal voor eigen consumptie. Natuurlijk gaan er ook producten naar familie, want er komt altijd te veel van het land en uit mijn tuinbouwkas,” zegt de 50-jarige schrijver van handleidingen voor industriële wasmachines bij een bedrijf in Numansdorp. Jasper Verzendaal zegt het overgrote deel van zijn oogst weg te geven aan ‘mensen in mijn omgeving en aan invaliden’. Hij is bezig met het stekken van uitlopers van aardbeienplanten in een potje. „Die gaan straks in een ander veldje in de grond, want hier groeien ze al een paar jaar. Dan moet je ze verkassen, net zoals aardappelen. Doe je dat niet, dan heb je kans op Phytophthora, de aardappelziekte.” Verzendaal werkte dertig jaar als operator in de olieindustrie bij Vopak in de Botlek en verhuisde niet lang geleden van Piershil naar Oud-Beijerland. Niettemin heeft hij zijn moestuin aangehouden. „Soms kom ik met de auto hierheen, maar ook op de fiets. Dat is afhankelijk van het weer. Tuinieren zit mij in het bloed en dat raak je nooit meer kwijt.” De 69-jarige hobbyist verbouwt en kweekt spitskool, boerenkool, peentjes, bramen, andijvie, sla en courgettes. „Dat is die plant daar,” wijst hij naar een enorme struik met courgettes ter grootte van komkommer. „Ik vind die kleine eetbare pompoen erg lekker.”
