1922 – Even Buiten Oud-Beijerland

Op korte afstand van de Oud-Beijerlandse dorpskern werd ooit een benedendijkse boerderij met woonhuis gebouwd. Het gemeentelijk monument ‘Even Buiten’ aan de Beneden Oostdijk 50 is een prominente blikvanger.

In documenten uit 1627 wordt Oth Cornelisz Robbe genoemd als eigenaar. Rinus Knoot weet dat zijn bezit drie eeuwen jonger is. ,,In 1922 is alles afgebrand en herbouwd. De ijsselstenen van de schuur zijn afgebikt, daarmee is een nieuwe gebouwd.” De familie Langerveld was eigenaar ten tijde van de nachtelijke brand, ontstaan na het aansteken van het fornuis. Wat vee en de hond kwamen om, de bewoners konden ‘half gekleed in veiligheid worden gebracht’. ,,Vijftien jaar geleden kwam hier de dochter van Simon Langerveld op viste. Het knetterende geluid van de brand is haar altijd bijgebleven.” Arie Knoot werd eigenaar van de nieuwe boerderij in 1928, samen met zijn broer Gerrit. ,,Er woonden hier toen twee gezinnen. Gerrit overleed in 1941 door een besmetting, mijn ouders en hun negen kinderen zijn hier blijven wonen.” De tachtigjarige Rinus woont er nog altijd, net als zijn eenentachtigjarige zus Nel. Rond de eeuwwisseling stopte hij met zijn melkvee. Samen zorgen ze nu voor de schapen, konijnen en het huishouden. ,,We merken dat we op leeftijd raken, er moet wel worden gewerkt natuurlijk.” Iedere decimeter van het woonhuis van 9 bij 9 meter en de schuur van 12 bij 25 roept verhalen op. De herinneringen in het hoofd van Rinus vechten om voorrang. ,,Hier beneden naast de woonkamer ben ik geboren, in de bedstede van mijn ouders. In de oorlog sliepen we in de woonkamer, allemaal op de grond. Bij gevaar van vliegtuigen moesten we in de gang gaan staan.” Na de oorlog kwam er een binnentoilet, behoudens wat schuifdeuren is er weinig verbouwd. Het baken van rust is aan de achterzijde begrensd door een boomgaard en een woonwijk. ,,Die wijk is gebouwd vanaf 2000 en heeft ook de naam ‘Even Buiten’ gekregen.” De begrenzing aan de voorzijde oogt idyllisch, een brug geeft toegang tot het perceel. ,,In de boezem leerden we zwemmen. Soms waren er wel 30 kinderen tegelijk hier. Er liep een ruiterpad. Het verkeer, waaronder de tram, reed bovenop de dijk.” Opvallend is de plek van de fundatiesteen, rustend op het rooster van de mestkelder. Door een aannemer verwijderd uit de voorgevel. ,,In de jaren tachtig kwam Cor Langerveld langs, vanuit Den Haag. Hij kon er slecht van slapen dat zijn naam hier op de gevel stond.”