1925 – Bervoets Klaaswaal

Piet en Thijs Bervoets

In 1925 startte Thijs Bervoets een fietsenzaak aan de oostzijde van de huidige Oud-Cromstrijensedijk te Klaaswaal. Het pand op nummer 41 staat er nog altijd, flink vergroot vanwege groei en vuurwerkhandel.

Het huis naast de fietsenzaak is ook in het bezit van de familie. Tegenwoordig woont kleinzoon Theo, samen met zijn echtgenote Truus, in de ruime woning. ,,Vroeger waren dit zelfs drie huizen, maar een gedeelte is verdwenen. In de twee huizen die resteerden woonden op een bepaald moment mijn ouders en grootouders naast elkaar. Later is er nog een complete verdieping bovenop geplaatst.”

Voor grootvader Thijs was het hard werken in de beginjaren. ,,Voor de oorlog had opa een moffeloven, om fietsen op te knappen. Het was in die dagen sappelen om aan je inkomen te komen.” Net na de oorlog bedacht hij een systeem om meer fietsen te verkopen en om een nieuwe fiets ook bereikbaar te maken voor meer klanten. ,,Het kopen van een fiets was voor velen veel te duur in die tijd. Hij verkocht loten zonder winstoogmerk. Zodra er genoeg geld binnen was werd de nieuwe fiets verloot. Dat gebeurde maandelijks.” Op een foto van rond 1950 zijn Thijs Bervoets en zijn echtgenote Driek Bervoets-Stolk te zien, poserend voor de fietsenzaak. ,,Je kunt zien dat ze trots zijn op hetgeen ze hebben bereikt, later zou het bedrijf nog veel groter worden”.

In 1958 werd de fietsenzaak voortgezet door Piet Bervoets. ,,Mijn vader wilde eigenlijk naar de HBS. Hij was echter enig kind en werd geacht het bedrijf voort te zetten. Om die reden ging hij naar de Ambachtsschool, aan de haven van Oud-Beijerland.” Het bedrijf groeide, de oppervlakte van het bedrijfspand verdubbelde. In de breedte en de lengte werd aangebouwd, het originele gedeelte bleef daarbij behouden. In de hoogtijdagen werd gewerkt met twee man personeel en werden jaarlijks ongeveer 300 fietsen en tientallen brommers verkocht. ,,Ik herinner me de komst van de Yamaha’s, ze zaten per twee stuks in een kist. Dat was iets nieuws, de eerste voetgeschakelde brommer. Volgens mij was Koos Schop de eerste in het dorp die er een kocht.” (Koos Schop hier over: Ik was één van de eersten, Gert van der Hoek was me volgens mij nog voor. Die tijd vlogen ze met bosjes over de toonbank. Ik had een blauwe, later kwam er ook nog een oranje op de markt. Geweldige tijd was dat.”)

Ook buiten Klaaswaal verkreeg de firma Bervoets bekendheid. Maar wel om een hele andere reden: de verkoop van vuurwerk. ,,Fietsenmakers zochten voor de wintermaanden naar andere bronnen van inkomsten. Zo kregen we benzinepompen voor de deur en vanaf begin jaren zestig de verkoop van vuurwerk. Mijn vader reed samen met mijn moeder (Nel Bervoets-Butter) naar groothandel Eskes in Lichtenvoorde om vuurwerk in te kopen. Het werd gewoon vervoerd in de kofferbak van de Peugeot 404.” De in 1956 eveneens als enig kind geboren Theo viel als jongeling met zijn neus in de boter. Zijn passie voor vuurwerk stamt al uit de begindagen toen het vuurwerk nog per stuk werd verkocht. ,,Kanonslagen, dubbele kanonslagen, super kanonslagen, bazooka’s en granaten. Zoveel soorten rotjes als vroeger hebben ze nu niet meer.” De klanten kwamen vanuit de gehele Hoeksche Waard, het bedrijf is zich gaan specialiseren in de verkoop van vuurwerkpakketen. ,,Men kon pakketten bestellen van 15,25 of 45 gulden. In de vijf dagen dat er mocht worden verkocht reden we met vijf auto’s rond om tijdig te kunnen leveren.” Het vuurwerk werd later vervoerd per vrachtwagen, de levering aan Bervoets vond plaats in kisten van 25 kilo. De soms wel honderd exemplaren werden verspreid over Klaaswaal opgeslagen. Met de komst van alle regels rondom de verkoop van vuurwerk nam het plezier af: ,,De concurrentie werd op een bepaald moment ook oneerlijk. Wij mochten nog maar drie dagen vuurwerk verkopen van de gemeente, in Rotterdam konden kopers vijf dagen terecht.”

Vanwege gezondheidsredenen moest Piet Bervoets in 1985 stoppen met zijn bedrijf. Hij werkte toen al twaalf jaar samen met fietsenhandel Bas van der Koog uit Numansdorp, alle inkomsten uit de twee vestigingen werden gelijk verdeeld. ,,Soms was de omzet van Bas hoger, soms die van mijn vader. Maar ze deelden altijd alles, het waren sociale mannen”. Theo zette het familiebedrijf niet voort, net als zijn vader wilde hij studeren. ,,Mijn ouders gunden mij die kans graag. Na mijn studie op de HBS en de HTS ben ik in het bedrijfsleven terecht gekomen. Eerst jarenlang in het laboratorium van Koni, tegenwoordig als supervisor en KAM-coördinator bij een galvanisch bedrijf”.

De fietsenzaak aan de dijk werd tot 1995 voortgezet door Dick de Lijster, hij huurde het pand van de familie Bervoets. Tegenwoordig heeft het pand een andere bestemming, het is nu garage en berging. De vuurwerkhandel is door Theo voortgezet tot 2002, na de rampen in Volendam en Enschede werden de regels zo streng dat de lol eraf was. “Die gebeurtenissen zetten ons ook aan het denken, hier in de bebouwing heb je ook wel een hele verantwoordelijkheid natuurlijk”.

Theo en Truus denken voorlopig nog niet aan verhuizen. ,,We hopen hier nog lang te kunnen wonen, we zijn hier echt thuis. Dat is altijd zo geweest. Opa, oma, vader, moeder; allemaal hebben ze hun roots aan de Oud-Cromstrijensedijk.”

Foto’s ‘Het bedrijf toen en nu’