Van januari op februari 1953 was het echt winters, met kou, hagel, natte sneeuw en harde storm. Maar vooral de laatste dagen van januari met bijzonder hoog water. Op de ‘kaai’ waren uit voorzorg al de vloedborden gezet om het water buiten te houden, heel de ‘Kaai’ stond al vol water. Ook op de Molendijk waren de vloedborden gezet. Het was aardedonker en het water had inmiddels hoogtij gehad. Na ongeveer 5 uur was het water echter maar 50 cm gezakt en bleef zo staan. Mijn vader zei tegen mij: “Dat gaat niet goed, straks komt het water al weer op en we krijgen een heel hoog springtij”. Het water kwam steeds hoger en hoger, en vader riep: “Dit houden we niet lang meer”. Op de Molendijk werden de vloedplanken nu vastgeschroefd. Plots komen door de sloppen in de Molendijk hoge opgaande golven over de vloedplanken heen en slaan met velen op straat. Dit was een teken dat de dijk om de Anwas was doorgebroken. Ook buiten de bebouwde kom liep al water over de dijk. Tevens was van alles uitgevallen; telefoon, elektra en radio-distributie doordat draden waren afgebroken. Plotseling kwam met oorverdovend geluid iets heel vreemds aan, het bleken losgesneden koeien te zijn, die in doodsangst naar de Molendijk wilden komen. We hebben ze weer verdreven uit angst dat ze ons zouden vertrappen. De houten schuur van van der Stoep was inmiddels al in elkaar gezakt, zo ook de swingel schuur. (swingel = swingend deel van een dorsvlegel). Brokstukken sloegen over de dijk en belandden aan de Beneden Molendijk — Polder Oud Piershil had alleen waterschade noordelijk van de molen en is dus niet geheel ondergelopen. De Sluisjesdijk werd van achter overvallen door het water, met veel schade aan huizen en meubilair. Het werd steeds erger, oudere mensen werden naar hogere plekken gebracht. Bijna niemand durfde zijn huis te verlaten. De hele nacht zonder eten of drinken en alleen kou. Veel mensen zijn de hele nacht op de dijk gebleven. Toen de ochtend aanbrak was alleen water te zien tot de einder, alleen een toren in Flakkee en Zuidland was te zien. Polder Korendijk werd door zandzakken gered, het Oud-Nieuwlandsedijkje werd met alle macht met zandzakken verdedigd. Bij het zogenaamde Varkendijkje werd tijdens de nacht een kudde losgesneden, die naar de Molendijk zijn gevlucht en door ons uit angst zijn teruggejaagd. Het was een angstige en donkere nacht.
Tegen het eind van de ochtend ging het water een weinig zakken, alleen de storm bleef bulderen met hagel en natte sneeuw. Een oneindige wateroppervlakte. Boten van de Gebroeders en de vissersboot van P. de Heer zijn wonderwel niet op de Kaai komen te liggen. Toen na enkele dagen het water helemaal was gezakt werd de echte schade en ravage zichtbaar. Zelfs kisten, vaten en boten van de draden geslagen, lagen op het land.. De kadavers heb ik met mijn vader uit de stallen gehaald, zelfs uit de bomen! Met staanders op de platte wagen werden ze vervoerd en zijn in de bocht begraven. Circa 30 stuks hebben we afgedekt met ongebluste kalk en aarde. We zijn hier 2 weken mee bezig geweest. Plotseling moesten we er mee stoppen en werden de kadavers alsnog overgeladen in schepen, ook veel paarden, kleinvee en pluimvee waren erbij. Men was bang voor het miltvuur virus dat dodelijk is voor mens en dier. De stallen werden zo snel mogelijk schoongemaakt. Het hooi en stro moest van elders worden aangevoerd. In Piershil zijn geen dodelijke slachtoffers gevallen, ieder is er met natte kleren afgekomen. Al snel daarop is het rampenfonds gekomen. Van het rampenfonds kregen we een hele partij wijn voor de slachtoffers. Een helper die een eigen hulpdienst in het leven had geroepen heeft de wijn “eerlijk” verdeeld. — Goudswaard: voor elke inwoner een fles — Piershil: alleen de vaders een flesje. — Nieuw-Beijerland: op is op. Verschil moet er zijn burgemeester.
Johan van der Linde
Noot: De flesjes die de vaders in Piershil kregen waren heel klein, één glaasje. Het burgemeesters echtpaar woonde in Goudswaard. De burgemeestersvrouw heeft er de naam Wil Port aan overgehouden.
Bron: Piershilse Krant No.6 — februari 2016 — blz.2 De Watersnood in Piershil
