Ook voor de plaatselijke voetbalvereniging, VV Piershil, had de watersnood grote gevolgen. Van alle clubs in de Hoeksche Waard bleek achteraf VV Piershil het hardst getroffen van allemaal.
Op zaterdag 31 januari werd de topper Piershil 1 – Heinenoord 1 afgelast vanwege de gure weersomstandigheden. Enkele uren later was de watersnood een feit en verdween het veld van VV Piershil volledig onder het water. In eerste instantie werd er nog laconiek gereageerd op de schade die was aangericht. “Even wachten tot alles droog is, flink wat werk verzetten en dan weer voetballen”, zo luidde de algemene opinie.
Foto’s ‘Doelen VV Piershil’
Op deze foto’s zijn de twee doelen van het voetbalveld te zien.
Nadat het terrein volledig was opgedroogd werd de ernst van de situatie duidelijker. Het terrein was verzakt en bedekt onder een enorme laag slib. De omrastering bij de slootzijde was door Rijkswaterstaat verwijderd. Dhr. Aafjes kwam vervolgens ook nog melden dat er minimaal acht meter moest worden afgegraven van het veld (het werden er uiteindelijk twaalf) om de doorgebroken dijk (de aanwaska, achter het doel) te herstellen en te verstevigen. Door dit graafwerk paste het voetbalveld niet meer tussen de twee dijken. Na het bedenken en mislukken van diverse noodscenario’s zou het uiteindelijk tot 1959 duren voordat VV Piershil weer kon gaan voetballen.
Foto ‘Veld onder het slib’ – 25 februari 1953
Het voetbalveld onder de slib. Deze foto werd gemaakt door Adriaan Bakker op 25 februari 1953.
Knipsel ‘De gevolgen der watersnood voor de sport’ – 11 februari 1953
Als gevolg van de watersnood kon er zes jaar niet worden gevoetbald in Piershil. VV Piershil was daardoor de hardst getroffen voetbalclub uit de Hoeksche Waard.