Al in 1963 werd het grote nieuws wereldkundig gemaakt: Piershil bouwt mooi dorpshuis.
Artikel ‘Piershil bouwt mooi dorpshuis’ – 21 februari 1963
Kleine gemeenschap met grote daad
Piershil, een rustig dorpje met bijna duizend inwoners en diep weggedoken in de Hoeksche Waard, gaat binnenkort een dorpshuis bouwen. De aanpak van dit project mag ongetwijfeld als een grote daad van deze kleine gemeenschap worden bestempeld. Het is niet de aanhoudende vorst, die de bouw van het dorpshuis vertraagt, maar het is ,,Den Haag’’, dat een spaak in het (bouw)wiel steekt. De rijksgoedkeuring is namelijk nog niet binnen. In Piershil zijn echter de plannen al lang klaar; de grond ligt bouwrijp en aan de financiering van dit dorpshuis, dat tevens dienst zal doen als gymnastieklokaal, wordt de laatste hand gelegd. De inmiddels bekende Rotterdamse slogan ,,geen woorden maar daden” wordt ook in Piershil in de praktijk toegepast. Weliswaar boeken de voetballers van Piershil vele successen, maar ook op ander terrein blijft het niet alleen bij woorden. Al vele jaren leeft bij de bevolking van Piershil het verlangen naar een goed en modern ingericht verenigingsgebouw. En in Piershil zegt men dan: niet praten, maar doen. Zo gebeurde het ook. De bevolking zette de schouders onder het dorpshuisplan en thans is het zover, dat voor deze kleine gemeenschap een mooi verenigingsgebouw in het verschiet ligt.
VERTROUWEN
Toch heeft het nog een aantal jaren geduurd voor de plannen kant en klaar waren. Toen burgemeester P. Vries in 1957 naar Piershil kwam, waren de plannen ook al grotendeels gereed. De financiering van het project vormde namelijk een groot struikelblok. Ondanks het feit, dat deze financiering nog niet helemaal rond is kan nu gezegd worden, dat dank’ zij het doortastende optreden van de burgemeester en dank zij het onverflauwde vertrouwen, dat de bevolking in de realisering van dit project heeft, er slechts een telefoontje uit ,,Den Haag” behoeft te komen met de toezegging, dat er gebouwd kan worden, Piershil beschikt op het ogenblik wel over een vergaderlokaliteit (een cafézaal), maar gebleken is, dat deze ruimte te klein is. Als gevolg van dit feit is er geen sprake van een bloeiend verenigingsleven. Algemeen wordt verwacht, dat met de stichting van het dorpshuis het verenigingsleven wordt gestimuleerd. En met deze verwachting, heeft ‘men het aangedurfd om in Piershil een dorpshuis te bouwen. Onder leiding van de heer P. van Prooyen is de stichting ,,Dorpshuis Piershil” in het leven geroepen, nadat het gemeentebestuur baanbrekend werk had verricht. In deze stichting zijn vertegenwoordigd de afgevaardigden van de plaatselijke verenigingen.
GYMNASTIEK
Het dorpshuis zal gebouwd worden op een terrein naast de beide lagere scholen in het nieuwe gedeelte van
Piershil. Dat terrein ligt daar bijzonder gunstig, vooral voor de schoolkinderen, die de gymnastieklessen moeten volgen. Het dorpshuis zal nl. ook als gymnastieklokaal worden gebruikt. Dat is geen overbodige luxe, want een
reeks van jaren is het niet mogelijk geweest om aan de leerlingen gymnastiekonderwijs te geven. Het ontwerp voor het dorpshuis is gemaakt door de technische dienst ,,Hoeksche Waard”. De grote zaal zal plaats bieden aan 200 personen, daarnaast komen enkele kleine ruimten. Het gehele project wordt begroot op 120.000 gulden. De stichting ,,herstel zuidwest Nederland” schonk 30.000 gulden, de gemeente biedt de helpende
hand, terwijl voor de resterende som ook wel een oplossing is te vinden.
ACTIVITEIT
Inmiddels zijn de dames van Piershil al aan het werk gegaan om het dorpshuis straks een fraaie aanzien te geven. De burgemeester heeft een bazaarcommissie geïnstalleerd en gisteravond zijn de vrouwen begonnen met haken, breien en andere specifieke vrouwelijke bezigheden. En de opbrengst is natuurlijk bestemd voor het dorpshuis. Volgende week organiseert de stichting een grote verloting, waarvan de opbrengst bestemd is als startkapitaal voor het bazaarcomite. Bovendien is onder de bevolking van Piershil een prijsvraag uitgeschreven
om een naam op te geven voor het nieuwe dorpshuis (zie 1964 – Een naam voor het dorpshuis). En zo werkt Piershil, van klein tot groot en van jong tot oud, mee aan de realisering van dit grote project. Het ,,niet praten, maar doen” kan voor Piershil dubbeldik onderstreept worden.