In maart 1988 voerde Da Capo als slotstuk voor de ouderen het stuk ‘Schat van een buste’ op.
Artikel ‘Da Capo bedient publiek op maat’ – Kompas 16 maart 1988
De Piershilse toneelvereniging Da Capo bedient haar publiek op maat. Zaterdagavond was dat duidelijk te horen aan de lachsalvo’s die door de zaal klonken. Het toneelstuk, Een schat van een buste, sloeg duidelijk aan bij het voornamelijk uit ouderen bestaande, publiek. Traditiegetrouw vormde die voorstelling voor de ouderen het slot van de serie uitvoeringen die eind november vorig jaar begon.
De spelers en speelsters van Da Capo brachten in het stuk bijgestaan door souffleuse Cisca Bouman en grimeuse Heins van der Wagt, maar liefst zes keer op de planken. Niet alleen in Piershil maar ook in andere gemeenten en steden. ,,Bij de meeste verenigingen of instellingen waarvoor we spelen worden we telkens weer terug gevraagd,” zegt Corrie van der Heiden. ,,Dat is denk ik wel een teken dat we het aardig doen. De keuze van het stuk is natuurlijk erg belangrijk. Wij spelen vaak kluchten en daar blijkt vraag naar te zijn.” Het door Aad Caspers geschreven toneelstuk ‘Een schat van een buste’ is één van de vele kluchten die Da Capo in de zesentwintig jaar van haar bestaan op de planken bracht. Direct na de zomervakantie zijn de repetities voor het stuk begonnen. ,,In die repetitie gaat nog flink wat tijd zitten,” meldt Corrie van der Heiden. Eerst repeteren we één keer in de week, maar kort voor de première wordt dat wel twee en soms drie keer.”
Dat die repetities onder leiding van regisseuse Frieda Vis niet voor niets zijn geweest was vrijdag goed te zien. De komische verwikkelingen rond het borstbeeld van de grootvader van de heer des huizes Gerard, gespeeld door Jan van Brakel, werden met verve op de planken gezet. Normaal gesproken geeft een borstbeeld geen aanleiding tot veel – opwinding, maar als het borstbeeld breekt en vervangen wordt door een levend hoofd wordt dat anders. De huishoudster Lien (Korrie de Koning) zet door het breken van het beeld de zaak aan het rollen. Het beeld kan worden gelijmd, maar het drogen duurt enkele dagen. Janus de klusjesman en de vriend van Lien neemt zolang de plaats van het beeld in. Iedereen trapt er in, alleen Opa, gespeeld door Siem den Tuinder, komt achter de waarheid als hij een asbak naar de kop van de man die hij zo haatte wil gooien. Dan begint het beeld
(Jan van der Heiden) te praten. De verwikkelingen worden nog groter als de hele familie op zoek gaat naar een schat die de man wiens borstbeeld in de kamer prijkt, ergens moet hebben verstopt. Gerard blijkt intussen in geldnood te zitten, maar is niet van plan met de rijke, maar nuffige Clementine Hanekam (Hiltje van Gessele) te
trouwen. Hij ziet meer in Marga (Jopie Breure), de vriendin van zijn zus, die op het toneel gestalte kreeg door Elly de Waal. Gelukkig voor Gerard herinnert Lien zich dat er in het echte borstbeeld een briefje zat. Daarop blijken aanwijzingen te staan om de schat te pakken te krijgen. ledereen, ook dochter Lennie (Adrie Klein) en neef Johan (Albert de Heer) zoekt naarstig mee, waardoor er, met het vinden van een kist vol sieraden, een ‘happy end’ aan het verhaal komt.
