In de eerste jaren was het Rotterdammer Piet Hoek die de dagelijkse zorg over de heemtuin op zich nam. Hij was blij met de Piershilse jeugd, maar ouderen wilden hem al eens in zijn vijver verzuipen.
Artikel ‘Schadelijk zaad komt niet voor’ – 12 juni 1981
Piet Hoek, de vader van de heemtuin
Piershil – De vader van het Heempark, wordt hij wel genoemd. Piet Hoek (69), die de dagelijkse zorg over het park op zich heeft genomen, is vanaf het prille begin bij de realisatie van de tuin betrokken geweest. ,,Acht jaar geleden kwam ik voor het eerst op dat stuk grond achter de kerk in Piershil”, vertelt hij. ,,Toen al begreep ik dat het de Piershillenaars niet lekker zat dat hier een heempark zou komen. De Hoeksche-waardse bevolking is een profijtelijk volk. Elk stuk grond moet wat opbrengen”, aldus Piet. ,,Een heemtuin zou alleen maar geld kosten, dachten ze”. ,,Ik word door sommige mensen als een vijand voor de streek gezien”, vertelt Piet. ,,Ze denken dat ik hier allemaal schadelijke gewassen kweek, waarvan het zaad overwaait naar hun tuinen en landerijen. Ik heb dan ook heel veel tegenwerking gehad. Ja, ze hebben me al eens in die vijver hier willen verzuipen!”. Het is mijn eerste taak, ervoor te zorgen dat planten die schadelijk zouden kunnen zijn, niet in het zaad kunnen komen. Het is mijn verantwoordelijkheid dat alleen hier bijvoorbeeld distels groeien, dat die dingen niet uitzaaien. Ik kan dan ook met de hand op m’n hart zeggen dat dat niet gebeurt”. Piet Hoek is gemiddeld twintig dagen per maand op de heemtuin. ,Er zijn dagen bij dat ik me uitsloof, dat ik ’s avonds helemaal kapot ben. Maar ik heb enorm veel plezier in m’n werk. Dit heempark is een waardevol bezit voor de Hoeksche Waard; ik ben gelukkig dat ik eraan mag bijdragen”. Piet Hoek wil overigens nog wel even melden dat hij versteld staat van de Piershilse jeugd. Er wordt hier vrijwel nooit wat vernield. Daar heb ik respekt voor. In de stad (Hoek komt uit Rotterdam – Red.) is dat wel anders, daar is de jeugd niet zo beschaafd”.
Bij de foto: Plet Hoek: ,,Een waardevol bezit, blij dat ik hieraan mag bijdragen”.
