In 1968 verscheen de zwart-witte wandelstok in het straatbeeld van Piershil. Een initiatief van de winkelier Arie Bijl lag hieraan ten grondslag.
Knipsel ‘Bejaarden in Piershil veiliger in verkeer’ – 10 juli 1968
Een opmerkelijk initiatief van de gemeente is deze week in Piershil ten uitvoer gebracht. Aan mensen die moeilijk ter been zijn en zich toch in het verkeer willen begeven — hoofdzakelijk bejaarden en minder-validen — zijn opzichtelijke zwart-witgeblokte stokken uitgereikt. Een gebaar, dat zeker voor de streek, maar vermoedelijk voor westelijk Nederland, uniek is. Initiatiefnemer tot de actie „witte stok” in Piershil is de 64-jarige Arie Bijl. Hij bezit al enige tijd een zelf geverfde stok. Daaraan is nu een gemeentelijke geblokte stok toegevoegd. Hij kan zich nu voorlopig zeker veilig langs de Hoekschewaardse wegen begeven, gesterkt in het vertrouwen dat de automobilisten hem nu vlugger zien. Voorlopig gaat hij zeker de stok van de gemeente (op de foto rechts) gebruiken, al was het alleen maar om zijn dankbaarheid voor het gemeentelijke gebaar zo tot uitdrukking te brengen.
Artikel ‘Zwart-witte stokken in Piershil voor de gebrekkige mensen’ – juli 1968
Sinds enkele dagen worden Piershils straten doorkruist door een tiental mensen, bejaarden en minder-validen, die zich achter een opvallende wandelstok voort bewegen. De opvallende, zwart-wit geblokte stokken zijn maandag door de heer L. Goor, opperwachtmeester der Rijkspolitie in Piershil, aan tien Piershillers namens de gemeente uitgereikt. Initiatiefnemer van de actie ,witte stok” is één van de Piershillers die zich achter een dergelijke stok voortbeweegt, de 64-jarige Arie Bijl van de Sluisjesdijk. Het doel van het zich voortbewegen met die wandelstok is de drager ervan beter en opvallender zichtbaar te maken voor alle bestuurders in het verkeer, om zodoende de veiligheid van de gebrekkig ter been zijnde Piershillers beter te garanderen. Arie Bijl is reeds vorig jaar op het idee gekomen om tot de actie ,,witte stok” over te gaan. Een bericht in één der ochtendkranten met als kop ,,Gratis wandelstokken” van de Zutphense correspondent van dat blad vormde de aanleiding: ,,De Zutphense politie gaat iedereen die slecht ter been is en toch zich in het verkeer wil bewegen gratis een zwart-wit geblokte wandelstok geven. De actie ,witte stok” is opgezet door de Zutphense politie en enkele zakenlieden. De zwart-wit geblokte stok is in Nederland niet officieel erkend. In enkele andere landen is dat wel het geval. Er zijn al tientallen aanvragen voor stokken, ook van buiten Zutphen”.
Dossier
Een kort bericht, dat echter geenszins aan het oog van de al 32 jaar kreupel lopende Piershiller ontging. Hij heeft het netjes uitgeknipt en bij zijn ,,dossier” over de stokken gevoegd. Op 8 augustus 1967 stond dit bericht in de krant. Nog dezelfde dag reageerde de heer Bijl. Een brief ging naar Zutphen, met het vriendelijke verzoek ook zo’n stok te mogen ontvangen. Een verzoek, waaraan door de Zutphense politie niet kon worden voldaan, blijkens een aan het dossier toegevoegd schrijven van die instantie. De uitgifte van de wandelstokken moest slechts als proef worden beschouwd, De heer Bijl moest zich voor eventuele verdere stappen maar tot het plaatselijk bestuur richten. De Piershiller hield zich dit voor gezegd en op 17 augustus – hij heeft alle datums in een kleine zakagenda precies genoteerd – liet hij zich met de intussen gevoerde correspondentie op zak bij burgemeester P. G. Vries aandienen. Deze beloofde de zaak in b. en w. te zullen behandelen en zegde toe mogelijk tot het verstrekken van de zwart-wit geblokte stokken van gemeentewege over te gaan.
Eigen stok
In december van het vorig jaar ontving hij van gemeentewege een brief dat ,,bij gebrek aan nadere gegevens omtrent de opgedane ervaring met betrekking tot het gebruik van de wandelstokken door gehandicapten in het verkeer” nog geen beslissing in deze kon worden genomen. Als geruststelling was daaraan nog toegevoegd dat aan het begin van dit jaar in Zutphen naar de opgedane ervaring zou worden geïnformeerd. Aangestoken door het idee van de zwart-wit geblokte wandelstok besloot de heer Bijl toen maar zijn eigen stok in dergelijke opzichtelijke kleuren te laten schilderen. De plaatselijke schilder droeg daar zorg voor. Initiatiefnemer Bijl heeft daar nu al een half jaar ervaring mee, Een ervaring, die zeer ten gunste van de opvallende stok uitvalt. ,,Het is een reuze geruststelling. Het is in één woord een uitkomst voor oude en gebrekkige mensen”. Vooral bij schemering en donker weer is het de Piershiller opgevallen dat de automobilisten de voetgangers die een dergelijke stok dragen vlugger zien. ,,Als het donker is dan worden
de lichten sneller gedimd. Ze zien je dus eerder”, luidt de conclusie van de heer Bijl.
Overdag
Ook overdag heeft hij al prettige ervaringen opgedaan met zijn stok. ,De automobilisten wijken bijna automatisch wat verder uit als ze je zo zien lopen langs de dijk. Ook bij het oversteken, wat meestal bij ons niet zo erg vlug geschiedt, houden ze meer rekening met je”. De nu van gemeentewege uitgereikte stokken zijn zogenaamde steunstokken, een soort stok die niet zo veel wordt gebruikt. De stok rust nu in de palm van de hand. ,,Als je eraan gewend bent, dan zal de nieuwe stok wel gemakkelijker zijn”, verwacht de heer Bijl, die zich sinds zijn 32ste jaar met een kunstbeen voortbeweegt. Op de dag van de begrafenis van zijn dierbare moeder, zoals hij ook in de brief naar de Zutphense politie schreef, overkwam hem een ongeluk, dat de doktoren in het ziekenhuis er toe noopte een been te amputeren. Met zijn 64 jaar – de Piershiller is een schrikkeljarige en dus in feite nog maar 16 – is initiatiefnemer Arie Bijl de jongste Piershiller die zich met een zwart-witte stok in Piershil laat zien. De oudste Piershiller, die een dergelijke stok draagt is de 95-jarige Aart Jan van Bochove, die pas enige tijd in de kleinste gemeente van de Hoeksche Waard woont.
,,De’” stok
Opper Goor – ,,mensen die we vergeten zijn kunnen zich alsnog op het gemeentehuis vervoegen” – heeft ook aan één inwoonster van Piershil de stok uitgereikt, mevrouw H. van Hal (76). Andere stokken gingen naar de Piershillers D. Roest (80), J. Achterberg (78), J. Kok (80), C. de Pijper (70) , W. Gebuijs (84), J. E. Poldervaart (79) en C. van der Jagt (84). Piershils ,,jeugdige” initiatiefnemer ziet in het dragen van een zwart-witte stok – mijn nieuwe stok moet nog wat aan mijn lengte worden aangepast” – niets discriminerends. ,,Ze zijn gewoon noodzakelijk geworden in een verkeer dat steeds sneller gaat en dat nog steeds in omvang toeneemt”, vindt de heer Bijl, voor wie het bericht dat een tiental stokken vanuit Zutphen al enige tijd op het gemeentehuis op verdeling lagen te wachten, kwam als een volkomen, zij het plezierige verrassing. Nog één wens heeft de Piershiller nu op het terrein van de geblokte stokken, die slechts in bruikleen door de gemeente worden uitgegeven ,,Laten de andere Hoekschewaardse gemeenten dit voorbeeld, dat door Piershil is gegeven, volgen. Het is niet alleen voor de veiligheid van ons, maar voor die van het hele verkeer’’.