1881 – Smidsweg 8 Westmaas (Christelijke basisschool)

Ed van Roon en Suzanne Gulden wonen in het voormalige meestershuis aan de Smidsweg 8 in Westmaas. Ook de school doet nog altijd dienst, als timmermanswerkplaats. Eind jaren tachtig kocht Ed de voormalige Christelijke Basisschool en het bijbehorende huis. ,,Ik huurde de school al een tijdje van de timmerman Arie van der Hoek. Na een samenwerking heb ik het bedrijf en het vastgoed hier van hem overgenomen.” Veel aspecten van de oude school zijn bewaard gebleven. De entree, de vergaderruimte en de drie lokalen zijn grotendeels origineel. ,,De lokaalvloeren zijn nu van beton, de machines zakten door de verrotte houten vloeren. En ik heb in een lokaalmuur een doorgang gemaakt voor mijn heftruck.” In de hoge hal bij de hoofdingang werd een til gemaakt, voor de opslag van materialen. Het onttrok de fundatiesteen aan het zicht. ,,De eerste steen werd gelegd door dominee van Dis, op 10 juni 1881. De andere herinneringen liggen wat meer in het zicht.” Van Roon doelt op de bijbelspreuk op de buitengevel, ‘Laat de kinderkes tot mij komen, en verhindert ze niet!’. Bij de entree is een cirkel in de vloer te zien, met daarin een twijg en een appel. De vermoedelijk verwijzing naar de levensboom heeft de tand des tijds doorstaan. Net als de toiletten, de lokaaldeuren en de genummerde kapstokhaken. ,,Via een schuifsysteem met houten wanden konden de twee buitenste lokalen met elkaar worden verbonden. De wanden zijn verdwenen, de ophanging is nog goed te zien.” Na 78 jaar dienst werd de school vervangen door een groter en moderner exemplaar, het bijbehorende huis van de hoofdmeester kreeg een particuliere bestemming. ,,De bedsteden zaten er nog in toen ik het kocht. De kamersplitsing heb ik ongedaan maakt en de vloer is vervangen. Vermoedelijk zat er ooit een kelder onder.” Het pensioen van Ed laat nog enkele jaren op zich wachten, voorlopig zit hij goed op het land dat ooit zo gul werd geschonken aan het schoolbestuur. ,,Voor geïnteresseerden is 1800 vierkante meter grond erbij wat veel wellicht. Het is wel historische grond, op sommige plekken versteend door het grind van het voormalige schoolplein.” Suzanne laat hun bezit geregeld zien aan geïnteresseerden, vooral in de zomermaanden komen ouderen met hun nageslacht herinneringen ophalen. ,,Vorige zomer een oude leerkracht, van 92 jaar. Hij woonde in bij de hoofdmeester, het was zijn eerste baan. Hij wilde graag een tastbare herinnering meenemen, we hebben een originele dakpan geschonken.”