Dit artikel is gepubliceerd in de Hoeksche Waard Exclusief van september 2019. U kunt dit artikel downloaden in PDF-formaat: 2019-09-hwe-jan-rozendaal
Zuid-Beijerlander Jan Rozendaal scheurt op Zandvoort
Racen met passie en temperament
Zomaar eens scheuren in je eigen auto over een echte racebaan? Het circuit van Zandvoort is daarvoor sinds jaar en dag beschikbaar. Ooit liet ook Zuid-Beijerlander Jan Rozendaal die wens in vervulling gaan, tien jaar later bevindt hij zich in de DNRT-raceklasse. ,,Van het een komt het ander. En als je aan een echte race hebt meegedaan ben je meteen verkocht. De adrenaline gaat dan een rol spelen.”
Bij de foto: Marjan, Belinda, Jan en Klaas: een leuke hobby voor iedereen.
Wat betekent DNRT?
Dat betekent Dutch National Racing Team. Het is op dit niveau de hoogste klasse, de goedkoopste manier ook om onder echte omstandigheden te racen in Nederland. We rijden echte wedstrijden, op echte circuits. Met faciliteiten zoals een pitbox, een dokter, een traumahelikopter en marshalls in alle bochten. Ik ben actief in de ‘Vrije Klasse’.
Daar kan iedereen aan mee doen?
Ja, je hoeft je alleen maar in te schrijven. Je moet uiteraard wel een racelicentie hebben. Hoe sneller je bent, hoe hoger de klasse. Ik zit nu in de GT, dat is de hoogste klasse. Het niveau wordt afgemeten aan je rondetijd op het circuit van Zandvoort.
En wat is jouw rondetijd?
Toen ik begon zat ik in de klasse ‘Sport’, ik reed toen met een semi-straatauto rondjes van 2 minuten en meer. Later kwam ik terecht in de ‘Super Sport’, dat is maximaal vier seconden sneller. En als je onder de 1.56 weet te rijden kom je dus in de GT-klasse terecht. Vroeger was die klasse er niet, maar er gingen steeds snellere auto’s mee doen.
Hoe verliep dat, van proberen tot echt racen?
Samen met mijn neef Piet ging ik naar het circuit, ieder met onze eigen auto. Ik reed in een Nissan 300ZX, dat was ook mijn trouwauto. Voor 30 euro mag je dan 20 minuten scheuren, ‘vrij rijden’ wordt dat genoemd. Erg leuk om te doen, ik kan het iedereen aanbevelen. We werden door anderen gek gemaakt om een racelicentie te gaan halen. Door mijn ervaringen met kartraces wist ik al dat dan het vrijblijvende zou verdwijnen. En zo gebeurde het ook. Wanneer de adrenaline een rol gaat spelen krijg je een heel ander gevoel over je. Ik was meteen verkocht.
Dus je bent nu een fanatieke racer?
Ja, maar wel tot op zekere hoogte. Dus niet in elk gat duiken, dat wordt niet gewaardeerd. We willen samen door de bocht. Bij de start is dat wel speciaal, met dertig auto’s op de eerste bocht af. Het is een kwestie van positie kiezen, ik verwonder me er nog steeds over dat het meestal goed gaat. Maar dat komt vooral door routine, iedereen leert om de juiste lijnen te rijden. We willen vooral plezier beleven en de boel heel houden.
Bij de foto: Jan Rozendaal, fanatiek tot op zekere hoogte.
Want het is een dure hobby natuurlijk.
Dat hoor ik wel vaker, dat is echt een misvatting. Wanneer je geen schade hebt hoef je alleen maar een auto, benzine en banden te hebben. Wij betalen per race inschrijfgeld, de organisatie betaalt daar alle faciliteiten van. De meeste deelnemers hebben net als ik wel een eigen autobedrijf. Op die manier is het afstellen van de auto en herstellen van schade goed op te vangen.
Gaat het racen dan niet ten koste van je bedrijf?
Ik houd het strikt gescheiden. Alleen de avonduren en het weekend zijn voor het racen. Al lijkt het daar soms niet op. Binnen de Benelux sta ik bekend als dé Datsun Nissan Z&ZX-specialist, dat heeft me via het racen veel klandizie opgeleverd. Overdag bouw en herstel ik dus ook raceauto’s voor mijn klanten. In die zin heeft het racen mij veel gebracht, wat ik met mijn hobby leer kan ik zakelijk goed benutten.
Krijg je ook hulp van anderen?
Mijn vrouw Belinda helpt met alles, zonder haar voorliefde voor deze sport zou ik er meteen mee stoppen. Ze is bijna nog fanatieker dan ik. Ze regelt alle zaken en doet de PR, op onze website worden alle raceverslagen en foto’s gepubliceerd. Onze vrienden Klaas en Marjan zijn er altijd bij. Klaas is mijn monteur, Marian is gastvrouw in onze ontvangstruimte.
Ontvangstruimte?
We hebben dit jaar een camper gekocht, een dag voor de race gaan we al naar het circuit. We maken het dan gezellig en richten de boel in. Vaak ook een barbecue en een drankje, zo blijft het voor iedereen een leuke hobby. Regelmatig komen er bekenden op bezoek, zelfs ‘facebook-vrienden’ komen in het echt langs.
Een race is meer dan rondjes rijden dus.
Als eerste is er de veiligheidskeuring: de speerpunten daarbij zijn rolkooi, gordels, stoelen, brandblusser en kleding. Na een gezellige avond moeten we er vroeg uit. De aanwezigheid bij de briefing is verplicht. De regels worden doorgenomen, net als bijzonderheden over de veiligheid en het weer.
Het weer, is dat voor de bandenkeuze?
Ja, ik heb alle types bij me. Het zijn gebruikte exemplaren, want veertig gebruikte banden kosten net zoveel als vier nieuwe. Wij rijden van april tot oktober, helaas weinig races in de regen. Op Spa-Francorchamps won ik ooit een prachtige regenrace, alleen door de bandenstrategie.
En dan racen maar!
Eerst 20 minuten vrije training, daarna de kwalificatie. Je moet dan binnen 25 minuten een tijd neerzetten, zo wordt de startvolgorde voor de eerste race bepaald. De uitslag daarvan is de startvolgorde voor race 2.
En je rijdt in een Nissan uiteraard.
Eerst wel. Ik promoveerde van de supersport naar de GT met mijn Nissan, maar dan kom je op het punt dat er geen vooruitgang meer te boeken valt. Ik heb daarom een Foreman 330 MK4 gekocht, een bouwpakker gebaseerd op een Ferrari 330P4 Le Mans. Dat is alleen een body, de motor, elektronica en de remmen zijn allen van Nissan. Ik heb er vier jaar over gedaan om ‘m raceklaar te krijgen. Het is een unieke auto, hij trekt veel bekijks.
Bij de foto: Jan rijdt op kop, in de Foreman-Nissan.
Dus binnenkort in de Formule 1 op Zandvoort?
Haha, de resultaten vallen nog wat tegen. Dat komt door een constructiefout. Dus er is werk aan de winkel. De wegligging en de remmen zijn in orde nu, zodra alles op z’n plaats valt wordt de potentie van deze auto pas duidelijk. Ik blijf toch meer een sleutelaar dan een racer, al is het volgen van de Formule 1 wel een andere passie van mij.
Botsen die hobby’s niet?
Soms wel, dan gaat Formule 1 voor. Samen met Belinda ben ik pas naar Silverstone en Hockenheim geweest. Binnenkort laat ik mijn eigen race in Assen schieten, met een vriendengroep ga ik met onze Redbull-caravan naar de race in Spa-Francorchamps. Dat doen we al vanaf de jaren negentig, toen waren we supporter van Jos, de vader van onze huidige held Max Verstappen. Ik was ook altijd supporter van Nelson Piquet. Een racer met passie en temperament, daar hou ik van.