Dit artikel is gepubliceerd in de Hoeksche Waard Exclusief van oktober 2024. U kunt dit artikel downloaden in PDF-formaat: 2024-10-hwe-rob-vdwaals
Rob van der Waals maakt van jongs af aan muziek.
Een passie voor muziek
Op zaterdag 31 augustus veranderde Piershil in een bruisend muzikaal spektakel, tijdens Piershil Open Air. Tijdens het live muziekfestival in de Voorstraat konden bezoekers genieten van optredens van bands uit de Hoeksche Waard en daarbuiten. Muziek met voor elk wat wils, zo was ook tijdens deze derde editie de insteek van de organisatie. Het nostalgische gedeelte, met muziek uit de sixties en seventies, werd deze keer verzorgd door de coverband Westcoast. Met in de gelederen oud-Piershillenaar Rob van der Waals (65).
Hoe vond je het om in Piershil op te treden?
Heel erg leuk. Het is zo mooi om al die bekenden weer te zien. We hebben al vaker een optreden gedaan in Piershil. Het is iedere keer een uitdaging om tijdens de pauze snel even een biertje te halen. Ik heb er meer dan 30 jaar gewoond, de tijd vliegt voorbij tijdens het bijpraten met iedereen.
Een bijzonder optreden voor jullie band, aangekondigd als het laatste optreden?
We wisten al een tijdje dat we zouden gaan stoppen. Het aantal optredens liep wat terug, voor alle bands is er de klad in gekomen. Ook kwamen er fysieke ongemakken en andere inzichten, waardoor twee bandleden besloten om op een andere manier verder te willen gaan. Maar we kijken terug op een prachtige tijd, de band bestond al sinds 2002. Zelf heb ik ruim 12 jaar deel uitgemaakt van Westcoast.
Stop je er nu zelf ook mee?
Ik heb het wel overwogen, want er gaat veel tijd in zitten. Mijn vrouw Roos moedigde me aan het niet op te geven. ,,Als je nu stopt, pak je het nooit meer op”, zo zei ze. Een optreden vergt veel van een artiest. Reizen, opbouwen, optreden en weer opruimen en inladen. Vaak ben je in het holst van de nacht pas weer thuis. Maar Roos weet dat ik een passie voor muziek heb, ik zou het snel gaan missen als ik zou stoppen.
Je passie krijgt dus een vervolg?
Ik heb een nieuwe coverband opgericht, genaamd UnderCover. Samen met een bandlid van Westcoast en twee of drie nieuwe musici gaan we in het nieuwe jaar weer van start. Ik vond het erg leuk dat de nieuwe bandleden in Piershil tussen het publiek stonden.
En blijven jullie op hetzelfde muzikale spoor?
We speelden voornamelijk muziek uit de sixties en seventies. We schuiven nu tien jaar op in de tijd en gaan ons voornamelijk richten op de seventies en eighties. Het publiek wil muziek horen uit hun eigen jeugd, op deze manier proberen we wat moderner te zijn. Ook willen we soms wat steviger gaan spelen. Neem bijvoorbeeld ‘You really got me’ van The Kinks. Dat nummer kun je ook zoals de uitvoering van Van Halen brengen. We gaan daar een beetje tussenin zitten.
Opvallend is je veelzijdigheid op het podium; zang, gitaarspel en toetsen. En dan ook het publiek nog even in de ogen kijken.
Het is met de jaren zo gegroeid. En ik maak van jongs af aan al muziek. Het kost me geen moeite om alles tegelijk te doen. Ik maak regelmatig oogcontact met personen in het publiek, ik zie ook van alles gebeuren om me heen, maar het kost me geen enkele moeite om de concentratie vast te houden. Ik hoef daar niets voor te doen, een aangeboren gave denk ik.
En nu oefenen met de nieuwe band? Het creëren van een eigen identiteit?
We hebben bij een boer in Bleiswijk een prachtige hoek in zijn schuur ingericht. Alles is in de stijl van de seventies. Met oude bankstellen, schemerlampen en een pick-up. En een podium, compleet met lichtinstallatie. Ook qua geluidsapparatuur staat alles daar al opgesteld, we hoeven nooit iets af te breken na een oefensessie. Wekelijks zijn we nu aan ons nieuwe repertoire en onze nieuwe sound aan het werken.
Verklap eens wat nummers die jullie aan het instuderen zijn?
White Room (Cream), Saturday Night en Never be Clever (Herman Brood), Things we said today en The Ballad of John and Yoko (The Beatles), Show me the way (Peter Frampton), Paint it black en een Medley (Rolling Stones), The Jean Genie (David Bowie) en When you walk in the room (Paul Carrack). Dat soort werk.
En nu is het een kwestie van naamsbekendheid en optredens boeken?
We willen voornamelijk gaan optreden op festivals, in de buitenlucht. Binnen doen we ook nog wel, maar dan uitsluitend in gelegenheden met een podium en voldoende ruimte. Ook de akoestiek moet wel in orde zijn. We raken nu al aardig op elkaar ingespeeld, in november gaan we in Zoetermeer voor het eerst optreden. Onderdeel van het ‘poppodium Boerderij’ daar is een kleinere zaal, daar passen ongeveer 100 bezoekers is. Het is een langwerpig bruin café. We gaan familie, vrienden en kennissen uitnodigen om daarbij aanwezig te zijn. Tijdens het optreden worden er sfeerfoto’s gemaakt. Maar ook video- en geluidsopnames. Bedoeld voor promotie en de boekingsbureaus.
En dan kunnen de optredens weer beginnen.
We hebben afgesproken om zo’n vijftien keer per jaar te gaan optreden. Dan is het te overzien en blijft het voor iedereen een leuke bezigheid. We hebben er nu al zin in.
Rob van der Waals, zang gitaar en toetsen
Rob begon zijn muzikale carrière op vijfjarige leeftijd met een harmonium, een traporgel dat bij hem thuis stond. Al snel breidde hij zijn muzikale vaardigheden uit naar de ukelele en daarna de gitaar. Zijn zangtalent, vooral voor tweede en derde stemmen, ontwikkelde hij in het kerkkoor. Rob erfde zijn muzikale talent van zijn moeder, een beroepszangeres voor de KRO. Op de MAVO speelde hij in een Stones-coverband en vervolgde zijn carrière in bands zoals New Stress en Target. Zijn nieuwe band is te volgen via Facebook (zoek op UnderCover Coverband) en te bereiken via undercoverband2024@gmail.com en 06-82457577.