Dit artikel is gepubliceerd in de Hoeksche Waard Exclusief van 17 maart 2020 (website HWE). U kunt dit artikel downloaden in PDF-formaat: hwe-17maart-2020-dubbele-passie
Koos en Sander Schilperoort delen een dubbele passie: Goudswaardse Boys en Ajax. Voetbalclubs die opereren aan de uiterste kanten van het Nederlandse voetbalspectrum. ,,Die werelden zijn niet met elkaar te vergelijken. Maar we hebben er evenveel hekel aan wanneer één van de twee verliest”. De tweeling werd geboren op 9 december 1958. Koos werd verwacht, Sander volgde als een onverwachte verrassing. Toen iedereen van de schrik bekomen was deed de vraag zich voor wie van de twee het eerst geboren was. Moeder Schilperoort zag het gelijk. Koos, de eerstgeborene, droeg de kleding die zij voor de baby had klaargelegd. Wat Sander aan had, was lukraak uit de linnenkast geplukt.
Waar komt jullie passie voor voetbal vandaan?
Na schooltijd voetbalden we op straat en op veldjes in het dorp. Moeder wist al dat we later thuiskwamen. Eerst voetballen, dan pas naar ons woonhuis aan de Oudendijk. Een televisie hadden we niet, voetbal keken we bij het eerste elftal van Goudswaardse Boys aan de Vaartweg, of bij vrienden thuis.
Hoe kwam jullie keuze voor Ajax tot stand?
Je was voor Ajax of Feyenoord. Bij het straatvoetbal nam je de naam aan van een held. Je was bijvoorbeeld Cruijff, Moulijn of Swart. Toen we 10 jaar waren speelde Ajax in Parijs een beslissingswedstrijd tegen Benfica. Op woensdagmiddag keken we bij onze vriend Gert Schelling televisie, het was heel druk in de kamer. Het werd een groot feest toen Ajax 1-0 scoorde in de verlenging. Ajax won met 3-0, onze keuze was gemaakt.
En een jaar later won Feyenoord als eerste de Europacup I.
Sander lag in het ziekenhuis voor zijn blindedarm toen Feyenoord in de kwartfinale speelde tegen Vorwärts Berlin. Werkelijk iedereen ging kijken in de televisiezaal. Sander was toen al stellig: ‘Ik ben voor Ajax. Ik ga niet naar Feyenoord kijken’.
Jullie loyaliteit werd beloond in de jaren daarna.
Ajax won drie keer op rij de Europacup I. De Feyenoorders zeiden altijd ‘wij waren de eerste’. Wij zeiden dan ‘wij hadden veel vaker iets te vieren’.
Zijn jullie zelf gaan voetballen in de jeugd van Goudswaardse Boys?
Nee. We hebben alleen in lagere senioren elftallen gevoetbald. We hebben ons pas aangemeld als lid toen we 25 jaar waren. We gingen al vroeg op de wilde vaart, vandaar. Pas na die loopbaan zijn we actief gaan voetballen.
Beschrijven jullie elkaar eens als voetballer.
‘Sander was een goede spits, veel scorend. Niet snel, ook niet technisch. Maar een neusje voor de goal’. ‘Koos was een verdediger. Hij gaf nooit op. Hij deed er altijd alles aan om de bal tegen iedere verwachting in alsnog van de lijn te halen’.
Hoe begon jullie actieve supporterstijd bij Ajax?
Toen we op de Zeevaartschool zaten in Amsterdam woonden we daar. Wanneer Ajax thuis speelde kochten we een kaartje, wanneer ze uit speelden gingen we naar het thuisfront in Goudswaard.
Jullie hebben Johan Cruijff zien spelen.
Jazeker, we waren ook aanwezig op 6 december 1981 in het oude stadion De Meer, toen hij na buitenlandse avonturen weer terugkeerde bij Ajax. Wij haalden zelfs de krant, we stonden achter het spandoek ‘Welkom terug Johan’.
Hoe ziet jullie hobby Goudswaardse Boys er tegenwoordig uit?
Op verzoek zijn we ooit verslagen gaan schrijven voor het eerste elftal. Als één van de eersten in de Hoeksche Waard maakten we een website over onze club. Die website wordt tegenwoordig beheerd door anderen, verslagen schrijven we nog steeds. En heel veel foto’s maken natuurlijk. De kwaliteit van de foto’s was niet best in de beginjaren, dat is nu veel beter.
Slaan jullie wel eens een wedstrijd over?
Van Ajax wel, we lenen dan onze seizoenkaarten uit. We werken vaak In Amsterdam en soms is de planning gewoon niet zo handig. We proberen bij Goudswaardse Boys zo veel mogelijk aanwezig te zijn, bij welk team dan ook.
De verhuizing van Ajax hebben jullie ook meegemaakt.
Het oude stadion De Meer werd vanwege veiligheidseisen een soort vesting. Vroeger kon je als toeschouwer oversteken in de rust, dan stond je altijd achter het doel van de tegenpartij. Onze inschrijving, om mee te betalen aan de bouw van een nieuw stadion, bleek niet nodig. Daardoor kregen we in 1997 wel voorrang bij de toewijzing van een seizoenkaart. Die hebben we nog steeds. Vak 404, rij 7, stoel 22 en 23. Een mooie plek, ter hoogte van het strafschopgebied.
Een nieuw stadion, dat was wennen.
Het gras was niet best, maar de grootste ramp was het verkeer rondom de ArenA. In de beginjaren kon het wel een uur duren voordat je van de parkeerplaats af kon rijden.
Jullie hebben het voetbalwereldje zien veranderen.
In 1970 liep Ajacied Wim Suurbier een open beenwond op. De spelers van het Oost-Duitse Carl Zeiss Jena droegen spikes onder hun schoenen. Vanaf dat moment moesten de noppen worden gecontroleerd. Nu is alles rondom het voetbal georganiseerd. Tot 2015 rekenden we af met plastic geld, je moest eerst Arena’s kopen om consumpties mee af te rekenen. Tegenwoordig kun je alleen maar betalen met je bankpas.
Wat was jullie mooiste Ajax-moment?
De dertigste landstitel, in 2011. Daar waren we bij. Die ontlading in het stadion maakte de meeste indruk. Ajax moest winnen van FC Twente. De hele ArenA stond er achter. We voelden aan de sfeer dat het gewoon niet mis kon gaan die dag.
En jullie mooiste moment bij Goudswaardse Boys?
Zonder twijfel de 1-2 in de promotiefinale bij Piershil, in 2005. Over de feesten van Goudswaard moeten we hard verzinnen, maar die zege springt er uit. Tijdens dat seizoen verloren we twee keer van Piershil, in die finale wonnen we tegen iedere verwachting in. Dat was een hele mooie dag, wat een feest na afloop!
Kunnen jullie tegen je verlies?
We hebben een realistische kijk op voetbal, dat is altijd zo geweest. Bij Goudswaard zien we nederlagen ver van te voren aankomen. Toen Ajax vorig seizoen werd uitgeschakeld in de halve finale van de Champions League hebben we wel last gehad. Slecht geslapen, steeds maar wakker schieten. Op zulke momenten kijken we ook niet naar de nabeschouwing.
Wat is het leukste aspect van jullie dubbele passie?
De foto’s maken bij Goudswaardse Boys voor de website. Dat doen we al zo lang. Voor het maken, verwerken, uitzoeken en bijsnijden van de foto’s reserveren we elk weekend veel tijd.
Hoe gaat het met Ajax?
Het is momenteel halleluja, dat kan ook weer zo voorbij zijn. Meestal volgt een inzinking na succes, dat is vooralsnog uitgebleven. Het verschil in beleving van het publiek bij competitie of Europees voetbal is opvallend. Tijdens de competitie zijn er veel lege plekken, Europees zit het helemaal vol en zijn vooral de liefhebbers massaal aanwezig.
En hoe zien jullie de toekomst van Goudswaardse Boys?
Binnen nu en vijf jaar is er een FC Korendijk. Het probleem is niet de gezelligheid of het enthousiasme, maar de club is gewoon te klein. Vooral het aantal vrijwilligers is een probleem. Wij zien een combinatie met Piershil wel zitten, we hopen dat er iets moois groeit uit een samenwerking.
