In de serie ‘Onderdak’ van ‘het Hoekschewaardje’ was het beste voor het laatst bewaard. Op oudejaarsdag 1976 werd de serie afgesloten met Kade 2 in Piershil.
Knipsel ‘Kade 2, voor vijf ton verbouwd’ – 31 december 1976
Piershil – Met opzet bewaarden we het huis aan Kade 2 in Piershil voor het laatste ,Onderdak’ verhaal. Immers verbouwingen tussen de tien en honderdduizend gulden gingen de afgelopen jaren als gesmeerde broodjes over de aannemerstoonbanken. Maar een verbouwing c.q. restauratie van zo’n vijf ton is toch niet een bedrag, dat zo maar even op tafel komt. Toch laat gemakkelijk raden waar dat bedrag vandaan gekomen is als men weet dat het pand op de lijst van Monumentenzorg staat.
Sinds een half jaar wordt het huis bewoond door de familie F. B. Venema, die voorheen in de oude dorpskern van Oostvoorne woonde. Van een bevriende makelaar horde Venema dat er een bijzonder huis in Piershil te koop stond, maar het klonk zo ver van de bewoonde wereld, dat hij er weinig voor voelde om te gaan kijken. ,,We waren al heel lang op zoek naar een bijzonder (oud) huis. Dit huis dateert van 1664″, zegt de trotse eigenaar. Venema is neuroloog en werkt in het Schiedamse gemeenteziekenhuis.
“Ik heb mijn hele leven al op het platteland gewoond. Het was zodoende voor mij geen enkele moeilijkheid om hier in Piershil te wennen”, aldus de geboren Fries. Het huis is vroeger een bakkerij geweest. We hebben een oude plattegrond, waar precies op staat, waar de winkel en het pakhuis waren. We gebruiken die namen nog steeds. Waar we nu zitten was de bakkerij”, vertelt mevrouw Venema. We vinden het huis belangrijker dan de plaats waar het staat. Het is voor ons geen enkel probleem dat het in het vrij stille Piershil staat. Je moet echter wel de beschikking over een auto hebben”, menen beiden. Mevrouw Venema ziet het echter wel als een probleem, dat er geen gezellige winkels in Piershil zijn. ,,Je kunt nooit eens naar een gezellige bloemenwinkel of een leuke tijdschriftenhandel. Nee, een gezellig ommetje is er hier niet bij. Maar de polder is erg aantrekkelijk”, zegt ze. ,,De sfeer van oude huizen heeft ons altijd aangesproken. Ons ideaal is toch om nog eens ergens in een groot oud huis aan een breed water te wonen”, vinden ze. De totale verbouwing was gereed in augustus 1975. Voordien waren een bejaardensoos en een pakhuis in het pand gevestigd. De gemeente heeft het huis laten restaureren; de kosten zijn verhaald op Monumentenzorg. De kleinere details hebben de bewoners zelf aangebracht. ,,We wonen echt naar ons zin”, zeggen beiden.
Er werd gewerkt volgens een planning. Toch zijn er nog plannen die uitgewerkt moeten worden. Zo moet er volgens Venema nog het een en ander geschilderd worden. Het typische van het huis is dat er zich praktisch geen enkele rechte hoek in het bevindt. Op de plattegrond is duidelijk te zien, dat de toenmalige bouwers wat moeite met hoeken van 90 graden hadden. Het is in ieder geval een kolossaal pand geworden. Bovendien is het huis van Venema het hoogste van Piershil. Het huis is van binnen geschilderd in de originele oude kleuren. De ontelbare steunbalken zijn hoofdzakelijk donkerrood getint en de oude deuren licht groen. De indeling van het huis bleef ongewijzigd. Wel zijn er enkele tussenmuren gesloopt. Het huis loopt in zijn geheel in een L-vorm. Het is als het ware om de ouderwetse binnenplaats heen gebouwd. Alle muren zijn gezandstraald en opnieuw gevoegd.
Welke kamers worden het meest gebruikt? ,,De woonkamer en de slaapkamer”. Slaapkamer? ,,Ja, die gebruiken we namelijk ook als televisie- en relaxkamer. Als we lekker rustig willen zitten gaan we altijd naar boven. We zijn die dwingende t.v. tenminste uit de huiskamer kwijt. We hebben meer rust gekregen”, zegt Venema. Of de Venema’s voorlopig in Piershil blijven wonen? ,,Ik denk niet dat ik hier dood zal gaan. We zitten hier voorlopig goed. Maar dat kan morgen nog veranderen”, legt hij uit.
Het is met recht een bijzonder huis. Dat is waarschijnlijk ook de reden, dat er regelmatig mensen naar binnen staan te kijken. ,,Ik vind dat niet zo erg. We zijn gewoon trots op ons huis”, aldus mevrouw Venema. Tot slot de indeling van het huis:
Aan het begin van de centraal gelegen gang links bevindt zich de woonkamer. Rond de open haard staat een L-vormige bank op een dik wollen tapijt. Door de gehele woonkamer liggen plavuizen. De inrichting is sterk antiek georiënteerd. De eerste kamer rechts in de gang is een voorkamer waar nog geen vaste bestemming voor is gevonden. Het voorlopig interieur is modern van stijl. Vreemd genoeg zijn de meubel ontwerpen uit 1928. Aan deze kamer bevindt zich een z.g. opkamer, waar Venema wat medisch werk doet. De grote kamer wordt naar waarschijnlijkheid de toekomstige centrale hal. In deze kamer bevindt zich ook de trap naar de bovenverdieping. aan het eind van de gang bevinden zich de keuken (welke erg smal is) en een bergplaats voor fietsen e.d. Boven bevinden zich de slaapkamers van hun zoontje en twee dochters en hun eigen slaapkamer. Verder is er nog een logeer- en strijkkamer te vinden. Tot slot van het gesprek drinken we een glas wijn rond de knetterende open haard.
