Aan het begin van de Kade vond de eerste bebouwing plaats. Het beroemde Poldershuis werd gesloopt in 1951, het Schippershuis kwam in 1956 onder de sloophamer en in de jaren 70 leek het de beurt aan Kade 2. Zover kwam het gelukkig niet, zodat het oudste pand van het dorp, anno 1664, bewaard is gebleven. Het pand Kade 2 is het oudste pand van het dorp. Bijna viel ook dit huis ten prooi aan de sloophamer, net als het Poldershuis, het Schippershuis en het Meestershuis. Het huis stamt uit 1664 zoals ook op gevel valt te lezen. Het huis werd vermoedelijk gebouwd voor een koopman toen het havengebied van Piershil zich begon te ontwikkelen. De oudst bekende bewoner van het pand is Bastiaan van Eeren (geboren 1796) en door een huwelijk kwam het pand later in het bezit van de familie Bezemer. In het begin van de twintigste eeuw was er een café gevestigd, uitgebaat door de familie Bezemer. Daarna maakte diezelfde familie er een bakkerij en winkel van (op de schuine steen voor de gevel was jaren te lezen: ‘Bakker Bezemer’) met het nodige succes. Het was in de hoogtij dagen zelfs de drukst bezochte winkel van het dorp waar naast brood ook griffels, groene zeep, prentbriefkaarten en een borreltje kon worden gekocht. Begin jaren zestig naderde het einde en werd het hoekhuis aangekocht door de gemeente Piershil met als doel om het prachtige pand voor het nageslacht te bewaren. Naarmate de jaren verstreken werd de fysieke staat er niet beter op. Het pand werd gebruikt als bejaardensoos, bijna iedere dag werd er gekaart, en als opslagruimte voor oud papier. In een tijdperk waarin het verkeer enorm in opkomst was en de sloophamer steeds voor een beter zicht zorgde probeerde de gemeente van de dan al ‘rotte kies’ af te komen. Men vroeg een vergunning tot sloop aan maar deze werd niet gehonoreerd. Het hoofd van Stichting behoud historisch dorpsschoon, B.L. Doolaard, liet begin jaren zeventig weten dat er na de sloop van het Meestershuis niet nog een monumentaal pand mag sneuvelen in Piershil. Het pand werd uniek genoemd vanwege haar unieke dorpscentrumfunktie (de praathoek), maar bovenal omdat het gerekend moest worden tot de oudste en fraaiste panden van de Hoeksche Waard. De dienst Monumentenzorg sprak zelfs van een pand waarvan in de streek geen gelijke is te vinden. In 1975 werd het pand uiteindelijk voor tonnen gerestaureerd en kwam het op de monumentenlijst terecht. De familie Venema kocht het pand in 1976 waardoor het weer in particulier bezit kwam. De tweede bewoner, Dhr. H. van Urk, vroeg de gemeente met succes om hulp bij het sluiten van de officieuze praathoek. Om toch een praathoek te behouden in de nabijheid liet de gemeente die enkele meters verder aanleggen. De bejaardensoos was al in januari 1975 verplaatst naar ‘de Ark’, één van de vier huisjes aan de Beneden Molendijk.
Fotoserie Kade 2
Deze foto werd gemaakt in september 1962. (1962, 1972 en na de restauratie in 1975).
Ook op de foto uit 1972 is de praathoek naast het pand goed waarneembaar.
Na de restauratie, in 1975.
Rond 1980, nieuw stoepje, nieuw straatwerk.
