In de toren van de kerk in Piershil hangen twee luidklokken. Een exemplaar uit 1642, gemaakt door Ouderogge, en een wat kleinere klok uit 1753, gemaakt door Johannes Specht.
In 1943 vond in Nederland een klokkenroof plaats, door de Duitse bezetter. Beide klokken werden door de Duitsers ontvreemd, zie 1943 – Klokkenroof door de Duitsers.
In 2007 kreeg ik toestemming van de gemeente Korendijk om de toren te ‘beklimmen’ en de klokken te bekijken. Zie ook: 2007 – De kerktoren van Piershil.
Foto ‘De luidklokken van Piershil’ – 2007
De twee luidklokken van Piershil. Rechts het grote exemplaar van Ouderogge, links de kleinere van Specht.
De klok van Ouderogge – 1642
De tekst op de klok werd aangebracht door klokkenmaker Ouderogge. De verklaring van de tekst: Piershil wilde graag klokgelui horen, volgens Reijnerus Vervooren was dat gewenst, ik, Cornelis Ouderogge, heb de eer gekregen om in opdracht van Johan Manrique de toren van Piershil met een klok te verrijken. Gemaakt door D.I.O. (Dirk Janszn. Ouderogge) te Rotterdam in 1642.
P I E R S H I L W O U W K L O K G E S L A C H
T W A S N O O D I C H W E L V E R V O O R E N
M A N R I Q U E G R O O T M I J N E E R
V E R G U N D E M I J H A A R T O O R E N
C O R N E L I S O U D E R O G G E F E C I T E N
D . I . O . R O T T E R D A M 1 6 4 2
Reijnerus Vervooren was predikant van 1621 tot 1659, Johan Manrique was schout en secretaris van Piershil van 1630 tot 1648. Dankzij de klokkenroof van 1943 (alle klokken werd gewogen voor de terug bezorging) kennen we ook het gewicht van deze klok: 294 kilogram.
Foto ‘De klok van Ouderogge’ – 2007
Wie was Cornelis Ouderogge?
Cornelis Ouderogge (geboren te Amsterdam rond 1600) werkte samen met zijn broer Dirk. De broers waren opvolgers van vader Jan en werkten doorgaans voor gezamenlijke rekening waarbij Cornelis de leidende figuur was. Dikwijls signeerden zij samen de klokken, ofschoon Cornelis dat ook alleen deed. Cornelis trad mede op de voorgrond omdat zijn broer Dirk reeds in 1645 stierf en nooit onder eigen naam klokken had gegoten. Cornelis overleed te Rotterdam begin juni 1672. De Ouderogges waren in de eerste plaats geschutgieters, hoewel Cornelis op klokkengebied een grotere productie maakte dan zijn vader, Jan Ouderogge. Zijn klokken beslaan een periode van 1627 tot 1657. Bekend is echter dat hij nog één jaar voor zijn dood oude kanonnen opkocht om die om te smelten tot nieuwe. Cornelis werd opgevolgd door zijn zoon Johannes.
De klok van Specht – 1753
De kleine klok werd in 1753 geschonken door Mr. Hendrik Gevers en heeft als opschrift:
J O H A N N E S S P E C H T R O T T E R D A M 1 7 5 3
Foto ‘De klok van Specht’ – 2007
Wie was Johannes Specht?
De geel- en klokkengieter Johannes Specht werd in 1699 te Rotterdam geboren als zoon van de geelgieter Arnout Specht. In 1729 trouwde hij met Engelina Crombosch (een zus van de Amsterdamse geelgieter, tevens klokkengieter Alewijn Crombosch). Hij vervulde enkele bescheiden functies in de Lutherse gemeente van Rotterdam. Ook was hij enkele malen hoofdman van het gilde van St. Eloy. In 1763 maakte hij per testament zijn neef Johannes jr. (zoon van zijn broer Arnout jr. en kleinzoon van de in de aanvang genoemde Arnout sr.) tot erfgenaam. In datzelfde jaar stierf hij. Klokken van hem beslaan de periode 1730-1763.
Mooie, erg informatieve site! En dat voor een dorp als Piershil! Daar kan menige stad een puntje aan zuigen. Ik maak graag gebruik van de uitnodiging voor commentaar: een aanvulling over de klokken:
De familie Ouderogge komt uitgebreid aan bod in Wikipedia: https://nl.wikipedia.org/wiki/Ouderogge
Wellicht is het goed een link op te nemen….
Bedankt voor het compliment Karel. De link staat in je reactie, daar kunnen geïnteresseerden op klikken.
Nog een opmerking over de term ‘geelgieter’ Die goot messing voorwerpen, een legering van (rood-)koper en zink. Messing is dus dat goudkleurige- ‘gele’ metaal wat in de volksmond toch vaak ‘koper’ wordt genoemd. Men poetst dat met ‘koperpets’
De klokken zijn van brons, een meer elastische legering van koper en tin. Daarom galmt een klok zo mooi. In de -geschut en klokken-gieterswereld van toen werd brons eenvoudigweg ‘metaal’ genoemd, met ijzer als opponent.
Sommige (metaal-)gieters uit die tijd produceerden vele honderden kanonnen, terwijl het gieten van een klok een bijzonderheid bleef.