In juli 1960 bracht een journalist van de krant een bezoek aan dominee Okken. Het wel en wee van de kerk werd besproken, ,,de bewoners mogen er met recht trots op zijn”.
Artikel ‘Piershil werkt voor behoud van zijn fraaie kerk’ – ‘Hoekschewaardje’ 6 juli 1960
Vrouwenver. ,Wees Getrouw’ deed de eerste stap
Piershil is maar een klein en vreedzaam dorpje in de Hoeksche Waard. Toch is dit dorpje rijk, rijk aan historie. Wie in Piershil kent niet de Hervormde Kerk, de pastorie, de korenmolen en het oude ,.polderhuis” aan de ,,dode” haven? Veel grote problemen kent het dorp niet. Het leven gaat er zijn gewone gang. Piershil wordt nog niet meegesleurd in de ontstuimige ontwikkeling van de Randstad Holland. Het is nog een gemoedelijke stille landelijke gemeente en het middel van bestaan, sedert eeuwen, is de landbouw. De juffrouw, die in de Dorpsstraat in Piershil haar voordeur zo ijverig aan het zemen was, stopte een ogenblikje met haar werkzaamheden. Het was zeker geen alledaagse vraag, die wij haar hadden gesteld. Zij was tenminste verwonderd en verbaasd. Iedereen in Piershil wist toch zeker de pastorie van dominee Okken. ,,U rijdt maar recht door, totdat U dat huis met al dat groen ziet, daar woont de dominee’. De pastorie van de Ned. Hervormde gemeente is een ruim gebouw, even achteraf buiten de dorpsbebouwing staande. Zij verving in 1856 een oude en kleinere pastorie, die met de kerk en het oude schoolhuis uit kerkelijke inkomsten werden onderhouden. De oude pastorie genoot bekendheid door zijn bijbehorende uitgestrekte tuin. Trouwens de tuin van de huidige pastorie doet daar zeker niet voor onder. Wie kent de bewoner van dit huis, dominee Okken niet, die in dit vriendelijke dorpje zo’n bijzondere plaats inneemt ? 29 Predikanten heeft Piershil vanaf 1620 gehad, De eerste was Ds. Reinerus Vervoorn, die Piershil 39 jaar lang, als enige gemeente, diende. Na 1620 kreeg Piershil dus tot heden 28 dominees ter bediening van zijn kerkelijke gemeente, waarvan een tweetal naast de reeds genoemde dominee Vervoorn, hier respectievelijk 21 en 27 jaar stonden, namelijk L. v.d. Velde (1707-1727)
en J. de Wilde (1776-1803).
Dominee Okken
Dominee Okken zit graag in zijn huiskamer, waarschijnlijk denkt hij veel aan het bordje dat aan de wand hangt: Eigen haard is goud waard. Twee grote ramen zorgen er voor dat er voldoende licht in het gezellige vertrek naar binnenstroomt. In 1948 deed hij zijn intree in Piershil en ,,ik heb daar nooit spijt van gehad”, vertelt hij ons. Dominee Okken is geboren in het noordelijk deel van Groningen, in het plaatsje Spijk. Na Na eerst enige jaren in Urk en Nijbroek als predikant werkzaam te zijn geweest, kwam hij naar Piershil. In die gezellige kamer heeft de dominee ons iets verteld over het verenigingsleven en het jeugdwerk van zijn gemeente en de moeilijkheden, waarmee men te kampen heeft, ,,In het bijzonder wat het jeugdwerk betreft is het zo moeilijk om voldoende geschikte jeugdleiders te vinden, maar ik ben vol goede moed, dat dit probleem opgelost zal worden, want de bevolking is vriendelijk en van goede wil”. Vol enthousiasme is de predikant als wij hem verzoeken ons de kerk te laten zien. ,,De kerk is het hart van Piershil” en ,,Piershil zonder kerktoren, zou geen Piershil meer zijn”, zegt hij glimlachend.
De kerk van Piershil is rijk aan historie, maar de kleine gemeenschap moet hard werken voor haar behoud. Reeds bij het binnentreden ontkomt men niet aan de indruk van enig verval. Nu na ongeveer driehonderd jaar heeft de kerk een restauratie nodig om haar in haar oude glorie te herstellen. Hoeveel samenwerking, opoffering, tijd en geld zullen niet nodig zijn voordat men dit verwezenlijk heeft. Restaureren is voor deze kleine gemeenschap een te groot woord. Men beseft dit terdege en men verricht dan ook alleen die werkzaamheden, die dringend noodzakelijk zijn. Een prachtig staaltje van ,,wederopbouw” heeft de Hervormde Vrouwenvereniging ,Wees Getrouw” getoond. De oude consistoriekamer is herschapen in een nieuw vertrek. Sfeervol heeft men deze kamer ingericht en het is er aangenaam vergaderen.
Fraai interieur
Fraai is het interieur van de kerk. Direct valt de sierlijk bewerkte preekstoel op, terwijl ook de statiebank, waar vroeger de schout en schepenen zetelden, in het oog valt. Deze bank telt een achttal plaatsen en is versierd met een drietal wapens, namelijk dat van de Staten, het land van Putten en de heerlijkheid Piershil. Boven de ,,schout en schepenenbank” ziet men twee antieke rouwborden van de overleden ambachtsheer en vrouwe Gevers. Midden boven de bank hangt in oude geschreven letters de Wet der Tien Geboden op een houten wandbord uit 1746 vervaardigd door de toenmalige schoolmeester van Piershil, Willem van der Hoek. Tegenover de preekstoel in het aangebouwde kerkgedeelte ziet men de Ambachtsheerenbank, die plaats geeft aan zes personen. In dit gedeelte hangen weer, als ,,wandversiering” twee rouwborden uit 1762 en 1794. Zij vermelden den het overlijden van de Ambachtsheer Pieter Meerman en zijn echtgenote Vrouwe Jacoba Catharina van Schoonhoven. Wanneer men het oude eikenhouten doophek, met zijn fraaie versieringen ziet waant men zich in de Gouden Eeuw. Piershil het dorp, dat nooit tot grote omvang is gekomen heeft een rijke en waardevolle historie. De bewoners mogen er met recht trots op zijn.
Persfoto ‘Dominee Okken’ – juli 1960
Tekst bij deze foto: ,,Ds. W. Okken uit Piershil…Wat is Piershil zonder kerktoren…”
Persfoto ‘In de oude kerk’ – juli 1960
Op de foto helemaal onderaan is de inrichting van de kerk in oude staat goed te zien. De foto werd destijds gemaakt voor ‘het Hoekschewaardje’; na ontwikkeling van de foto werd duidelijk dat de persfotograaf per ongeluk ook zijn eigen tas op de foto had gezet!
Tekst bij deze foto: ,,Het interieur van de Ned. Herv. Kerk te Piershil. Op de achtergrond de ,,schout- en schepenenbank”. Daarboven het bord met de Wet der Tien Geboden en de twee rouwborden. 