Op zondag 5 mei 1968 vond vanwege de sluiting van de kerk de eerste kerkdienst in dorpshuis Renesse plaats. Aanvankelijk hoopte men in mei 1970 weer terug te kunnen naar het nieuwe kerkgebouw. Dat bleek ijdele hoop, het werden liefst drie jaren. Over de aanzienlijke kostenstijging en de noodzakelijke grondruil werd maandenlang onderhandeld.
Foto ‘Kerkdienst in Renesse’ – 5 mei 1968
Op zondag 5 mei 1968 vond de eerste kerkdienst plaats in dorpshuis Renesse, de stoelen staan gereed.
Artikel ‘Drie jaar kerkdiensten in Renesse’ – door Dominee van de Graaf
PIERSHIL
Drie jaar kerkdiensten in ,,Renesse”
Op zondag 5 mei 1968 betrokken we voor de eerste maal het Dorpshuis. Als we daaraan denken kunnen we wijzen op pluspunten: een onbijbelse scheiding van sexen en standen werd opgeheven; spreker en hoorders hadden meer zicht op elkaar (en hopelijk beter kontakt); vrije zitplaatsen (al blijft het nodig dat er een algemene bijdrage zitplaatsengeld binnenkomt); langzaam aan zijn we er aan gewend op hele en halve noten te zingen. Zelf heb ik het nooit te platvloers gevonden in een dorpshuis te prediken, integendeel het kan mij niet te ,,alledaags” en ,,wereldlijk” zijn. Maar er zijn natuurlijk ook minpunten, b.v. weinig ruimte en bewegingsvrijheid; temperatuurschommelingen van pool naar evenaar vice versa; het ongerief van het telkens opruimen en weer klaarzetten. In het algemeen heb ik weinig horen klagen over de plaats als zodanig. Toch worden we steeds meer verlangend om onze intrek te nemen in de nieuwe kerk. De Heilige Eredienst Gods behoeft plaats te vinden in een stijlvol milieu, waaraan te zien is wat daar geschiedt. Dat is zo met een ziekenhuis, een school, een kazerne enz. dus ook met een kerk, al is deze laatste alle drie voorgaande instellingen tegelijk. We willen er in ieder geval geen hoe of smultent van maken, ook geen ,,spookhuis”. Toch zou je dit laatste gaan denken, als we nagaan de hele winter, dat de oude kerk in de stijgers stond en hoe daar die oude consistorie plompverloren overeind bleef staan (een hele opgave), om een tijdlang als twistappel te dienen (wie zal dat betalen…… ?) Dat was een ,,ruïne” in het kwadraat, want dit aanbouwsel was opgetrokken van de afbraak van de oude pastorie en een wand bestond uit oude blinden. Hoewel de bouw van de nieuwe kerk geruime tijd eerder was voltooid dan gepland, trad er later weer stagnatie op; toen ging het over het interieur. Daar zitten we nog in. We zitten nl. op de kwast van de leveringstijd van de banken. Het zal er van moeten komen, dat we maar wat om die kwast heendraaien en een noodvoorziening treffen.
