Op 17 september 1992 werd de familie Van Soest eigenaar van het pand Kade 4, met daarbij een grote lap grond. Het was een van de tuinderijen gelegen in een afgescheiden gebied achter de Molendijk, ooit gescheiden van de achtertuintjes daar door de Boomgaardsloot. Na de demping van die sloot (zie 1955 – De boomgaardsloot wordt gedempt) kwamen die tuinderijen meer en meer in het bezit van de bewoners op de Molendijk. Het grootste grondgedeelte van de huidige kinderboerderij was destijds in het bezit van de familie Van der Waal, woonachtig op Molendijk 27, iets ten noorden dus van dit grondbezit. Later is deze grond in het bezit gekomen van één van de eigenaren van Kade 4 (zie 1918 – Kade 4), want toen Eric en Ineke dit huis kochten hoorde dit grondgebied erbij. Het was precies wat ze zochten en het betekende het ontstaan van de kinderboerderij in Piershil.
Artikel ‘Een ezeltje er nog bij, dat zou helemaal te gek zijn’ – 9 december 1994
door ANDRIES MOLENGRAAF
PIERSHIL – Het begon allemaal zo’n twee jaar geleden. Een echtpaar uit Dordrecht zag op een zondags autoritje door de Hoeksche Waard in het dorpje Piershil een klein huisje te koop staan met een flinke lap grond. Precies wat ze zich altijd gewenst hadden. Ze kochten het en hun droom, een huisje in een landelijke omgeving en het houden van klein- en pluimvee, werd werkelijkheid. Wat begon als een hobby is inmiddels uitgegroeid tot een miniboerderij waar de rek nog steeds niet uit is. “Maar hobbyisme zal altijd onze drijfveer blijven’, zegt Eric van Soest, de mannelijke helft van het Dordtse koppel. “Het is eigenlijk allemaal een beetje vanzelf gegaan. We gingen op ons stuk grond een geit, een bok en twee schapen houden en langzamerhand kwamen daar steeds meer dieren bij, Mensen, die tijdens een wandeling op een mooie zondag voorbij kwamen, bleven dan bij onze tuin staan om naar de dieren te kijken. Ja, dan hadden wij altijd al de behoefte hen de tuin in te roepen en van alles over de beesten te vertellen’
Het moment waarop Eric en zijn vrouw Ineke besloten ‘de tent’ echt open te gooien, heeft geen concrete aanleiding gehad. Een belangrijke factor is wel dat de gemeente Korendijk haar plannen tot realisering van een ‘echte’ kinderboerderij maar niet van de grond kon laten komen. ’Ik heb er regelmatig met de wethouder over gesproken, maar die kinderboerderij is er nog steeds niet’, merkt de 36-jarige vader van twee zoons op. De gemeente reageerde overigens wel enthousiast op het initiatief van de Van Soesten. Financiële steun ontvangen ze desalniettemin niet. ‘Dat willen we zelf niet’, zegt Eric. “Het moet een hobby blijven en een hobby mag best geld kosten’. Dat het houden van klein- en pluimvee inderdaad wel wat kost, mag voor iedereen duidelijk zijn. Maar omdat Eric en Ineke van diverse kanten vaak voer en materialen aangeboden krijgen, worden de kosten behoorlijk gedrukt. ‘Dan krijgen we weer van een boer een partij winterpenen, dan geeft de bakker weer een lading oud brood en altijd zijn er wel kinderen, die fruit of brood meenemen’, aldus Eric, die bovendien van alle kanten hout, hekwerk en ander bruikbaar materiaal aangeboden krijgt. Omdat hij daar zelf hokken en afrasteringen van maakt, wordt nog meer geld bespaard. Naast de desalniettemin geringe kosten, vergen de beesten ook de nodige verzorging en aandacht. En dat kost weer tijd. “Ach, ik vind dat dat best meevalt’, reageert Ineke. “Als je alles gewoon altijd goed bijhoudt, de dieren op tijd verschoont en alles regelmatig opruimt, kost het heus niet zoveel tijd. Bovendien hebben we veel hulp van een aantal kinderen en is het onze hobby. We doen het gewoon ontzettend graag’. Op de miniboerderij van de familie Van Soest lopen inmiddels twee schapen, een geit, twee bokken, drie grote muskuseenden, drie Vlaamse reuzen, een hangoorkonijn, twee hangbuikzwijntjes en verschillende sierduiven rond. Ook zijn er kippen, Erics meest favoriete dieren. “Hoe dat komt, weet ik niet’, vertelt hij. ‘Ik denk dat mijn voorliefde voor kippen vooral uit mijn jeugd stamt, toen ik wel eens bij een tante ging logeren die zulke beesten had’.
Ezeltje
Een andere voorliefde van Eric, die ook zijn vrouw met hem deelt, is die voor ezels. “Het zou helemaal te gek zijn als we er ooit een ezeltje bij zouden krijgen’, dagdroomt Eric. De ruimte op de 1650 vierkante meter grote lap grond is daarvoor nu nog te klein. “Maar een deel daarvan is moestuin. Dat zouden we er bij kunnen trekken. Wie weet komt het er ooit nog eens van’. Wie een beetje aanvoelt, dat zo’n uitspraak van een hobbyist in hart en nieren vrijwel altijd in daden omgezet wordt, weet dat aan de Kade 4 in Piershil vroeg of laat gebalk te horen is. De miniboerderij is dinsdag tot en met zaterdag van 13.30 tot 16.30 uur en elke zondag van 12.00 tot 16.30 uur gratis toegankelijk.
Bij de foto: De veestapel van de familie Van Soest is al behoorlijk gegroeid (we zien hier Eric en Ineke en hun zoontje Raymond).
Foto ‘Omgeploegde akker’
Waar het later allemaal zou gebeuren aan de oostelijke zijde; hier nog een omgeploegde akker.
