‘Bewijs van eigendom van den 3 mei 1916 voor den heer Huig Tak van een boerenhoeve onder Nieuw-Beijerland’. Uit het zorgvuldig bewaarde document, opgemaakt door notaris J.G. ten Doesschate, blijkt dat er aan de Zuidzijde een bijzonder familiefeest aanstaande is.
,,Daar gaan we zeker aandacht aan besteden, hoeve Doelwyck is binnenkort precies 100 jaar familiebezit,” aldus Matthijs Tak. Hij vormt na overgrootvader Huig, grootvader Matthijs en vader Huig alweer de vierde generatie die hier boert. Een jaar na de aankoop vonden er twee opvallende wijzigingen plaats. Het woonhuis, haaks tegen het midden van de boerderij gebouwd, kreeg een mansardedak. Door deze gebroken dakvorm ontstond boven meer opslagruimte voor granen en peulvruchten. En in de ruime voortuin werd in de hoek bij de dijk een jachthuis gebouwd. ,,Het werd gebouwd voor familielid Van der Vorm. Opa Matthijs heeft er ook gewoond, het is nu geen familiebezit meer.” Hoewel het aparte huis in de ruime voortuin een opvallende verschijning is ligt het accent voor een voorbijganger automatisch op de daar achter gelegen hoeve. ,,De boerderij is al te zien op een kaart uit 1630. We hebben vergeefs gezocht in de balken en spanten naar een jaarkenmerk, dat vaak door een timmerman
werd aangebracht. ” In de schuur vergapen bezoekers zich jaarlijks tijdens open dagen aan de zware staanders en dwarsbalken, ook de zolder van eeuwenoud hout is indrukwekkend. Een dichtgemetselde doorgang naar de bovenverdieping van het woonhuis herinnert aan vroeger tijden, de rieten kap zorgt voor extra allure. ,,Deze dakbedekking is behoorlijk duurder, qua onderhoud en verzekering. Maar het karakter blijft zo behouden. Je hebt het eigendom, dan moet je ook maar door de zure appel heen bijten.” De muren van het woonhuis bestaan rondom uit ijsselsteentjes, vanaf de buitenkant zijn ze niet meer waarneembaar. Andere sporen van de bouwperiode zijn volgens Shaula Tak in ruime mate aanwezig: ,,Bij een verbouwing in de keuken kwamen we de originele vloer tegen, we hebben de deuren wat verlengd en meteen die vloer aangehouden”. Onderzoek heeft uitgewezen dat het gaat om zeventiende-eeuwse hand gekleide tegels, deze werden handmatig in een mal geduwd. ,,En in de hal liggen achttiende-eeuwse gebakken tegels, ook helemaal origineel”, zo vult de ter plaatse als bioboerin Shaula bekend staande vrouw des huizes aan. Een ruime kelder onder het huis en de aanwezigheid van een opkamer dragen bij aan de authentieke sfeer. Om dat gevoel te vergroten zal er volgens Matthijs in het kader van het eeuwfeest ook aan de entree worden gewerkt van het landgoed. ,,Het bordje wat er nu staat hebben mijn broer en ik gemaakt, bij het 25-jarig huwelijk van mijn ouders. Er komen twee stenen entreepalen staan, met daarop Doel-Wyck en uiteraard ook de tekst ‘sinds 1630’ daarop”. Sinds 1999 woont Matthijs op de boerderij, na zijn studie landbouwkunde in Wageningen lag er eerst een buitenlands avontuur voor hem in het verschiet. “Ik heb bijna zeven jaar in Bogota en Miami gewerkt, onze kinderen zijn daar geboren. Vanwege mijn Nederlandse knowhow werkte ik in de snijbloementeelt, de lichtintensiteit is daar perfect”. Vanwege het pensioen van vader kwam de familie weer naar Nederland, veel bijzondere ervaringen en twee kinderen rijker. ,,Het reizen in Colombia was in die tijd voor buitenlanders helemaal niet veilig. Maar het is een ongelooflijk mooi en rijk land, familie is nog één en men komt voor elkaar op. Een echte participatiemaatschappij”. Na enkele jaren op de boerderij aan de Zuidzijde sloeg de familie Tak een andere weg in, die van biologisch boeren. ,,We wilden weer terug naar de kringlooplandbouw, niet meer afhankelijk van kunstmest en chemische bestrijdingsmiddelen. Elk jaar nieuwe bestrijdingsmiddelen, duurder ook. Vorige generaties hebben het genot van de chemie ervaren, ze zagen hun problemen verdwijnen. Nu is bijna de hele voedselketen afhankelijk van de chemische industrie.” Via een samenwerkingsverband worden de groenten en aardappelen geteeld en in Zuid-Holland door ‘Bio aan huis’ bezorgd, aan abonnees van de biologische voedselpakketten. Via een webwinkel –bezorgdienst ‘Bio aan huis’ worden ook aanvullende producten verkocht. ,,Na acht jaar zit er nog steeds groei in. We hebben direct contact met onze klanten en inmiddels een veel uitgebreider assortiment dan toen wij begonnen.” Ook al was het biologische telen niet aan Huig besteed beseft Matthijs terdege dat hij veel aan zijn vader te danken heeft: ,,Als kind hielp je mee met het oogsten. Aardappelen, suikerbieten, tarwe. Ik heb veel van hem geleerd, al was het al de mentaliteit die nodig is om al het werk te verzetten.”
Steen in de binnenmuur
De trouwe arbeider Piet de Wit is na 40 dienstjaren vereeuwigd in een binnenmuur. Cor de Wit over deze steen:
Foto’s ‘De vernieuwde entree’ – 6 mei 2017
Knipsel ‘Precies 100 jaar in de familie’ – Algemeen Dagblad 3 mei 2016
