Vanaf de negentiende eeuw is de molen heel lang in het bezit geweest van de familie Andeweg en vanaf 1932 maalde H.J. (Henk) Andeweg, kleinzoon van de tweede eigenaar, in “Simonia”. De huidige molen werd in 1845 gebouwd. De eerste jaren had de molen helemaal geen naam. Naamgever werd uiteindelijk H.J. Andeweg, de kleinzoon van de tweede molenaar. Hij vernoemde de molen naar zijn moeder: Simonia.
Foto ‘Naambord Simonia’
Foto ‘De echte Simonia’ – 1953
Op deze foto uit 1953 is Simonia Andeweg te zien, helemaal rechts. Naar haar werd de molen vernoemd. De dame links is Klazien Andeweg.
Met drie koppels maalstenen maalde Henk Andeweg naast broodgraan ook maïs, lijnkoeken en paardebonen. Later werd dit teruggebracht naar twee koppels maalstenen, te weten een veevoersteen en een tarwesteen.
De vlucht van de Simonia was op dat moment 22,58 meter met een oud-Hollandse wiekvorm, de roeden waren van ijzer en de wiekenas van gietijzer. Het onderhoud van de molen bleek een kostbare zaak te zijn.
Foto ‘Terrein familie Andeweg’ – 1920
De houten schuur naast het huis werd later vervangen door een exemplaar van steen.
Foto ‘Zicht op Simonia’ – 1928
Foto ‘Uitzicht vanuit Simonia’ – augustus 1936
Foto ‘Familie Hoepel poseert bij de molen’ – 1930
Foto ‘Zoek de molen!’ – 1934
Foto ‘Simonia in augustus’ – 1936
Foto ‘Simonia in de sneeuw’ – 1935
Foto ‘Simonia in de sneeuw’ – 1938
In 1950 had Andeweg de zaak al eens grondig laten opknappen voor een bedrag van 6000 gulden (driekwart werd betaald door overheid, provincie en gemeente) en in 1953 kreeg ook de scheefstaande kap een flinke restauratiebeurt.
Tot 1961 hield Andeweg de molen in bedrijf. Het onderhoud werd echter steeds duurder en daarom werd in 1963 de molen verkocht aan de gemeente voor een bedrag van 2700 gulden. Pas halverwege de jaren zeventig zou de molen weer in gebruik worden genomen.
Foto ‘Simonia’ – 1960