1918-1925 – Winkels op de Molendijk

Aan het begin van de twintigste eeuw waren op de Piershilse Molendijk veel winkels gevestigd, zoals te zien is op ansichten uit 1918 en 1925.

Ansicht Piershil Molendijk – 1918

Deze ansichtkaart stamt uit 1918, enkele jaren na de overstroming van de Noordpolder. De dijk is wat opgehoogd en duidelijk is te zien dat voor de huizen aan de westzijde (hier links) een waterkering is aangebracht, compleet met vloedborden voor de deuren en sloppen. Een rustige wandeling over de dijk is geen probleem want het verkeer bestaat uit paarden, wagens en fietsen. In het eerste huis links woont mevrouw J. Bokhout-Barnikker (later werd hier de supermarkt A&O gevestigd), zij naait en repareert kanten mutsen en rouwmutsen. In het huis daarnaast woont de wed. Noordermeer. Voor haar winkeltje (waar snoep, zeep en bleekpoeder kan worden gekocht) staan Mevrouw Slooter en Marie Zwijnenburg. In het huis met de lichte gevel is de winkel van Klaas de Wit gevestigd. In deze winkel zijn huishoudelijke artikelen (potten, pannen, glazen, aardewerk etc.) te koop. Achter die winkel staat de boerderij van W. van der Linden. Het huis met bijbehorende schuur rechts is van de familie Nieuwenhuizen, vooraan bij de deur staat dochter Neeltje, op de achtergrond staat moeder. In de winkel van Nieuwnhuizen worden petroleum, turf, sloffen en briketten verkocht. Nieuwenhuis verkoopt zijn waar ook aan de deur, men kan een halve of hele liter olie bij hem kopen. Ook kan men bij Nieuwenhuis terecht voor haken, ogen, garen en band en is dit hèt adres voor bikkels. De schuur van Nieuwenhuis werd ook jarenlang gebruikt als opslagplaats van de kolenbond “Uit nood gedrongen“. Er was ruimte genoeg voor steenkolen, eierkolen, antraciet, cokes, lange en korte turf, sloffen en briketten.

Ansicht Piershil Molendijk – 1925

Op de kaart uit 1925 is hetzelfde tafereel waarneembaar en is ook het huis links van de familie Zwijnenburg waarneembaar. In de winkel van T. Zwijnenburg (later het pakhuis van A&O, nu Molendijk 9) werden kruidenierswaren, kaas, spek, klompen etc. verkocht. Het poseren van Neeltje Nieuwenhuizen gaat op deze foto een stuk minder vrijwillig. Ze probeert zich te verstoppen voor de fotograaf in de winkel van Zwijnenburg maar juist op het moment dat de foto wordt gemaakt wordt ze door haar zwager K. Haspels naar buiten geduwd!

Toelichting
Lange & korte turf – Voor de kolenbond de schuur gebruikte kon men bij Nieuwenhuizen al stooksel kopen, o.a. petroleum, turf, sloffen en briketten voor een kooltje vuur in de test. Die test werd in een stoof gezet en met de voeten op zo’n warme stoof kon men de kou trotseren. Lange turf (hoogveenturf) was erg los en werd gebruikt om de kachel aan te maken. Die turf werd uit elkaar getrokken of gehakt, wat petroleum erop en dan brandde het best. Korte turf (laagveenturf) was erg hard en diende tot brandstof, met een bijl moest men deze turf klein krijgen. Was een stukje van die turf gloeiend gemaakt, dan ging het vaak in de test van de stoof.

Test & stoof – Een test is een gebruiksvoorwerp, meestal gemaakt van aardewerk of steen, behorende bij een stoof. Een test heeft de vorm van een kleine vierkante kom of schotel, naar onderen smaller toelopend met één oortje. In deze kom werden de gloeiende kooltjes gelegd, zodat deze in de stoof gedaan konden worden en men ’s winters met de voeten op de stoof gezeten zich kon warmen.

Updated: maart 5, 2024 — 10:06 am

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.