Halverwege de Oud-Piershilseweg staat het knechtshuisje van Piet Oosthoek. Piet Oosthoek had destijds een boerderij aan de Oosthoek van Piershil, daar waar nu de boerderij Ceres Vesta staat. Wim in ’t Veld werkte als knecht bij Piet Oosthoek en tot 1971 woonde de familie in ’t Veld in dit huisje. In de jaren zeventig kwam het huis in het bezit van de familie Keerweer. Het huis is ingrijpend verbouwd en door hen gedoopt tot “Ze zegge….”. Inmiddels is het huis weer door hen verkocht.
Foto’s ‘Familie In ’t Veld’
Het echtpaar In ’t Veld bij het huisje aan de Oud-Piershilseweg, rond 1953.
Wim in ’t Veld met zijn wagen met bietenblad (en hond) op de Oud-Piershileweg, rond 1945.
Bij de ploeg, rechts Wim in ’t Veld.
De man die op de tractor leunt is Wim in ’t Veld. Waarschijnlijk staat de dorskast hier op de stee van Piet Oosthoek.
Op deze foto’s zien we Wim in ’t Veld, met dochter Addyvoorop de fiets. De familie in ’t Veld woonde destijds halverwege de Oud-Piershilse weg. Tegenwoordig is het huis verbouwd en woont daar de familie Keereweer. Het leuke aan onderstaande foto’s is dat naar beide kanten is gefotografeerd. Bovenaan is de Oosthoek te zien op de achtergrond, onderaan het dorp Piershil en het huis waar de familie in ’t Veld woonde.
Foto’s ‘Wim en Addy in ’t Veld’ – 1958
Foto ‘Ze zegge….’ – 2009
Zo zag het het huis er een halve eeuw later uit.
Van 1947 tot 1953 hebben wij ook in dat huisje gewoond.voor de fam. in t’Veld daar woonde.Mijn vader is in die periode ook knecht geweest bij Piet Oosthoek! Er was toen nog geen elektra en water.Voor 1947 woonde Jo Izelaar in dit huisje welke later nog in het “blinde” huisje heeft gewoond. We hadden 2 lichtpunten op butagas en bij langdurige droogte moest water gehaald worden in een tank aan de Zuidzijde zodat de regenput weer gevuld kon worden.
Voor het huisje was in 1953 een sloot met een brug erover en een poortje.
Ik was toen tien jaar oud en ging daar elke zaterdagochtend overheen om aan vrouw in `t Veld petroleum te verkopen.
In die tijd werd de vrouw des huises niet met ” mevrouw” aangesproken maar met ” vrouw”.
Petroleum kostte toen niet veel, 20 cent per liter, dat ging in blikken bussen van 4 liter dus 80 cent per bus.
Koken en water verwarmen werd toen op petroleumstellen gedaan die respectievelijk een, twee, drie of vier katoenen pitten hadden.
Op de foto van de dorstkas staat een tractor afgebeeld. Die behoorde toe aan Henk Bergeijk die in de dorstijd alle boeren in de omtrek langs ging om met zijn dorstkas de tarwe, gerst of haver te dorsen.
De afgebeelde tractor is een Lanz die vier ijzeren wielen had met aan de zijkant een groot vliegwiel dat via lange leren banden de dorstkas aandreef.
Die Lanz tractor was gebouwd door de Lanz fabriek in Mannheim in Duitsland en was van voor de eerste wereldoorlog. Hij leek qua bouw veel op de makelij van de eerste tanks die door de Engelsen in de Eerste Wereldoorlog werden gebruikt.
De Lanz fabriek is later opgekocht door het Amerikaanse bedrijf John Deere.
Van die John Deere fabriek reed er overigens in Piershil in die tijd ook een exemplar rond. Klaas Bergeijk had toen een groene John Deere tractor met hele grote achterwielen die veel hoger waren dan de snotneus die ik toen was.
Ik ben er geboren en op de foto met piet en z’n vader klopt niet dat ben ik bij mijn vader op de fiets.
Is hersteld Addy, bedankt.