Reactie op het artikel over de familie van Hal uit de Oosthoek.
Op een van de foto`s is een dochter van de familie van Hal te zien, dat is Marie van Hal. Deze telg van de Van Hal familie heeft een belangrijke rol gespeeld in mijn familie geschiedenis. In 1935 is mijn oma, de vrouw van mijn opa Kees Verhulp, op 38 jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van een bevalling in het ziekenhuis in Rotterdam. Mijn opa bleef toen achter met vier kinderen, drie zonen en een dochter. Dat waren Teun Verhulp, mijn vader, die toen 13 jaar oud was, Wim Verhulp, Piet Verhulp en Marie Verhulp (die toen meen ik zes jaar oud was). De familie woonde toen in een huis aan de Oud-Piershilseweg, dat mijn opa drie jaar daarvoor in 1932 door de plaatselijke metselaar Jaap Kraak had laten bouwen. Goede raad was duur want er waren in die tijd geen goudgerande voorzieningen zoals tegenwoordig. Mijn opa heeft toen naarstig gezocht naar een oplossing voor het zorgen voor zijn kinderen. Hij kon dat zelf overdag niet doen want er moest tenslotte brood op de plank komen. Hij heeft toen Marie van Hal gevraagd om, met toestemming van haar ouders, huishoudster bij hem te worden. Ze heeft daarna jarenlang het huishouden van mijn opa verzorgd en geholpen met het grootbrengen van zijn kinderen. Marie van Hal was bijna doof en dat was een complicatie in de dagelijkse omgang, maar mijn vader en zijn broers en zuster hebben dankbare herinneringen overgehouden aan de tijd dat Marie van Hal voor hen gezorgd heeft. Na haar Verhulp-periode is Marie van Hal getrouwd met Wim de Reus. Het echtpaar heeft daarna jarenlang aan de Zinkweg in Oud-Beijerland gewoond. Bijgaande foto is genomen voor het huis van de Verhulp familie aan de Oud-Piershilseweg.
Foto Familie Verhulp Oud-Piershilseweg
Van links naar rechts: Kees Verhulp, Wim Verhulp, Piet Verhulp, mijn vader Teun Verhulp , Marie Verhulp en Marie van Hal.
Henk wat een apart verhaal ik kon dit niet. Marie was een zus van mijn vader en vroeger als kleine kinderen begrepen wij haar ook niet altijd omdat ze door haar doofheid ook slecht te verstaan was voor ons.Maar op later leeftijd heb ik haar beter leren kennen en het was een heel goed en leuk mens.In vroegere tijden werden deze mensen al gauw voor anders versleten door hun handicap.Zal dit nog een laten zien aan mijn oom en tante die nog leven.Leuk verhaal Henk.