In het Algemeen Dagblad van 8 november 2011 verscheen een artikel over Hanna Hoepel, woonachtig in de Voorstraat. Hanna werd geïnterviewd in het kader van de rubriek ‘Trots op uw straat’.
Knipsel ‘Trots op uw straat’ – 2011
„Heel vroeger, toen ik door deze straat fietste, dacht ik wel eens: ik zou hier niet willen wonen. Ik vond de straat niet gezellig, een beetje kaaltjes.” Hanna Hoepel woont al haar hele leven in Piershil. Dat ‘hier niet willen wonen’ slaat op de Voorstraat. „Maar toen dit huis te koop was, ging ik er toch eens kijken. En nu woon ik hier met heel veel plezier.” Vanuit de grote ramen in Hoepels woonkamer valt een hoop te zien. ,,Je hebt een prachtig uitzicht op de kerk. En je kijkt heel mooi de weg uit. Ik zit hier zo gezellig. Ik heb het mooiste plekje gekregen van de Voorstraat,” zo vindt ze nu. Hanna Hoepel voelt zich erg wel erg welkom in de straat, ,,Absoluut, toen ik hier kwam wonen kreeg ik van de overburen een bloemetje, een welkomstboeket. Een heleboel mensen zwaaien naar mij. Daardoor krijg ik soms nog nieuwe kennissen. Ik geloof dat ze denken: wat zit die vrouw daar lekker met haar kopje koffie en haar haakwerkje. En zo voel ik me ook: heel erg lekker in deze straat,” Ze heeft ook heel goede buren. „Een keer was mijn buitenlamp kapot en die heeft de buurman toen gemaakt. Met mijn buurvrouw zing ik in een koor. Samen oefenen we soms bij mijn orgel. Het enige minpuntje in de straat vindt de Piershilse de opwippende tegels in het trottoir. „Daarover ben ik al een paar keer gevallen.”
