In 2022 stopte Natasja Bos met het cafetaria in de Voorstraat (zie 1973 – Cafetaria ’t Centrum), als opvolger diende zich Angela van Gelder aan.
Artikel ‘Ik ben klaar met de hectiek’ – Algemeen Dagblad 15 augustus 2022
Angela werd moe van agressie in Rotterdam, straks runt ze dorpscafé in Piershil: ‘Ik ben klaar met hectiek’
De rasechte Rotterdamse Angela van Gelder werd zó moe van de hectiek en de (verbale) agressie in de grote stad dat ze naar het platteland ‘vluchtte’. Ze jaagt er nu als horecadier haar droom na. In het dorpscafé in Piershil, dat ze over enkele maanden gaat uitbaten, gaan Feyenoord – dat dan weer wel – en Max Verstappen een grote rol spelen.
De Voorstraat in Piershil. Af en toe rijdt er een auto door, stormt er een fietser het holletje op richting de Kade en laat een inwoner er routineus zijn honden uit. Alleen een fantast zou er toe komen er een verborgen parel van middenstanders in te zien. Nee, de Voorstraat is zeker geen Lijnbaan. En bruisend is niet bepaald het woord dat meteen naar boven komt bij een toevallig passerende fietser.
Rode draad
Toch is dit de straat waar Angela van Gelder een zonnige toekomst voor zich ziet als uitbaatster van Cafetaria ’t Centrum en Café Pitbox. ,,Ik ga hier mijn droom verwezenlijken’’, vertelt het 41-jarige horecadier. ,,De horeca loopt als een rode draad door mijn leven. Ik heb er de helft van mijn leven in gewerkt. Ik verlang er al járen naar mijn eigen patatzaak, lunchroom of kroeg te hebben. En nu deed deze kans zich voor.’’
Ze is ervan overtuigd dat ze over een aantal jaar niet terugkijkt op haar Piershilse avontuur als ‘dagdromen op drijfzand’. Ze is namelijk geen buitenstaander en met haar partner – eigenaar van Media Transport – als zakelijk brein is het allesbehalve een sprong in het diepe, zo verzekert ze. ,,Het is enorm druk hier. En in de Hoeksche Waard is ook gewoon een goede boterham te verdienen. Op het terras is er altijd aanloop en de telefoon blijft maar gaan voor de afhaalbestellingen. Nu ik een tijdje met de meiden meeloop, merk ik dat het een ren-je-rot-tent is.’’
‘Mij niet meer bellen!
Rotterdam is hier geografisch maar vooral gevoelsmatig mijlen- én mijlenver vandaan. ,,Ze zeggen dat Piershil het einde van de wereld is, maar wij voorzien in een behoefte niet alleen voor Piershil maar ook voor Nieuw-Beijerland en Goudswaard. We hebben een stevige aanloop. Als een vergelijkbaar horecapand in Rotterdam vrij zou zijn gekomen, zou ik toch voor Piershil zijn gegaan. Ik ben er klaar mee, met de drukte en agressie. Rotterdam? Mij niet meer bellen!’’
In de Hoeksche Waard heeft ze in het buitengebied van Heinenoord al haar ‘droomstekkie’, nu ‘moet’ het eiland ook haar maatschappelijke droom verwezenlijken. ,,We gaan niet zoveel veranderen. Ik wil een elektrische bakwand, dat wel. En zonnepanelen. Als dat tenminste mogelijk is op dit historische pand. We gaan sowieso ruim in de openingstijden zitten wanneer Feyenoord speelt en Max Verstappen rijdt. Dan moet het hier een verzamelplaats van supporters en fans worden.’’
Vergunningen
Voorlopig is het nog wachten op de afronding van het ‘papierwerk’ voordat ze aan de slag kan. Beter kleine baas dan grote knecht, eindelijk! ,,Zoals het er nu naar uitziet, zullen de vergunningen half oktober, begin november binnen zijn. Ik ben niet vies van hard werken en er zullen uitdagingen op ons pad komen. Ja, personeelstekort bijvoorbeeld, kan er één daarvan zijn. Maar dan kan ik altijd mijn dochter en schoonzoon nog lief aankijken.’’
Een paar jaar doorbikkelen en dan ‘de zaak’ overdoen aan dochterlief. Dat is wat ze nu voor ogen heeft. ,,Ik wil wat achterlaten ja. Ons doel is om op Tenerife oud te worden. Dat willen we heel graag. En daar gaan we dan niet stilzitten, maar nemen we een kleine lunchroom of zo. Maar goed, eerst het avontuur in Piershil opstarten!’’
